تامين مالي اسلامي و تخصيص منابع بانكداري در ايران

استفاده از ابزارهاي نوين تأمين مالي اسلامي، يكي از راهكارهاي منطقي براي بهبود عملكرد بانك‌ها در كشورهاي اسلامي مي‌باشد. ابزارهاي اسلامي به عنوان ساده‌ترين روش تأمين مالي و نقدينگي مطرح مي‌باشند كه ضمن تكيه بر دارايي فيزيكي و پـايين‌بـودن ريسك‌هاي اعتباري ناشي از آن، هيچگونه مشكل شرعي نداشته و تجربه سال‌هاي اخير، حكايت از كارايي بالاي اين ابزارها در تقويت عملكرد بانك‌هاي كشور دارد. بر اين اساس در پژوهش حاضر، به بررسي تأثير تأمين مالي اسلامي (از طريق اوراق صكوك اجاره و مرابحه) بر تخصيص منابع بانك‌داري در ايران طي بازه زماني 1391:4 تا 1400:2 (بر اساس داده‌هاي فصلي) با استفاده از تكنيك اقتصادسنجي ماركوف سوئيچينگ پرداخته شده است. نتايج برآوردها حاكي از آن است كه، اوراق صكوك در هر دو رژيم تأثير مثبتي بر تسهيلات بانكي دارد ولي با اين وجود، ضرايب اثرگذاري چندان چشم‌گير نمي‌باشند. از اين رو بايد به دنبال راهكارهايي براي جذب سرمايه‌گذاري‌هاي خارجي و داخلي در راستاي انتشار انواع صكوك باشيم تا بتوان با استفاده از اين سرمايه‌ها، منابع بانك‌ها را افزايش داد.