تأثير محيط هاي مختلف اطلاعاتي بر رابطه بين كيفيت افشاء و ريسك غيرسيستماتيك سهام: رويكرد تحليل مؤلفه هاي اصلي

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تأثير محيط‌هاي مختلف اطلاعاتي بر رابطه بين كيفيت افشاء و ريسك غيرسيستماتيك سهام در شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشد. در راستاي بررسي اين موضوع، فرضيه‌هاي‌ پژوهش بر مبناي يك نمونه آماري متشكل از 86 شركت طي يك دوره 11 ساله از سال 1387 لغايت 1397 و با استفاده از الگوهاي رگرسيوني چند متغيره مورد آزمون قرار گرفت. بدين منظور از خطاهاي پيش‌بيني مديريت به‌عنوان نماينده‌اي براي كيفيت افشاء، از مدل قيمت‌گذاري دارايي‌هاي سرمايه‌اي براي اندازه‌گيري ريسك غيرسيستماتيك و از معيار اندازه شركت به‌عنوان نماينده‌ محيط اطلاعاتي بهره گرفته شده است. براي محاسبه خطاهاي پيش‌بيني مديريت نيز از ارزش قدرمطلق معيار تركيبي خطاهاي پيش‌بيني مديريت به روش تحليل مؤلفه‌هاي اصلي استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه بين كيفيت افشاء و ريسك غيرسيستماتيك رابطه منفي و معناداري وجود دارد. همچنين، وجود يك محيط اطلاعاتي مطلوب (ضعيف) موجب افزايش (كاهش) كيفيت افشاء و كاهش (افزايش) ريسك غيرسيستماتيك مي‌شود.