رابطه سلامت معنوي با انسجام رواني در سالمندان: نقش ميانجي سرسختي روان‌شناختي

روند رو به رشد سالخوردگي جمعيت و اهميت انسجام رواني سالمندان موجب پراهميت‌تر شدن بررسي عوامل مرتبط با آن شده است. بنابراين اين پژوهش با هدف بررسي رابطه سلامت معنوي با انسجام رواني با ميانجيگري سرسختي روان‌شناختي در سالمندان انجام شد. روش پژوهش توصيفي از نوع معادلات ساختاري بود. از جامعه آماري كه شامل تمامي سالمندان تحت مراقبت خانه‌هاي سالمندان بهزيستي شهر مشهد در سه ماه نخست سال 1400 بودند، از افراد واجد شرايط تعداد 100 نفر به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه‌هاي سلامت معنوي پالوتزين و اليسون، سرسختي روان‌شناختي كيامرئي و همكاران و انسجام رواني آنتونسكي بود. جهت تجزيه ‌و تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و الگويابي معادلات ساختاري در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و Smart PLS استفاده شد. نتايج نشان داد ضريب مسير رابطه بين سلامت معنوي با انسجام رواني مثبت و معني‌دار (0/01 P)، سلامت معنوي با سرسختي روانشناختي مثبت و معني‌دار (0/01 P)، سرسختي روان‌شناختي با انسجام رواني مثبت و معني‌دار (0/05 P) بود. همچنين، ضريب مسير نقش ميانجي سرسختي روان‌شناختي مثبت و معني‌دار بود (0/05 P). در مجموع مدل پژوهش از برازش كافي برخوردار بود. بنابراين نتايج پژوهش اهميت سلامت معنوي و سرسختي روان‌شناختي در انسجام رواني سالمندان را مي‌رساند.