رابطه حمايت اجتماعي و سبك‌هاي مقابله‌اي با بهزيستي روان‌شناختي سالمندان: نقش ميانجي خود ارزشمندي

بهزيستي روان شناختي در سالمندان با عوامل مختلفي مانند حمايت اجتماعي و سبك‌هاي مقابله‌اي مرتبط است. در اين ميان متغيرهاي ميانجي مي‌توانند تسهيل‌گر اين رابطه باشند. بنابراين هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه حمايت اجتماعي و سبك‌هاي مقابله‌ايي با بهزيستي روان‌شناختي سالمندان با نقش ميانجي خود ارزشمندي بود. طرح پژوهش همبستگي از نوع تحليل مسير بود. جامعه آماري شامل كليه سالمندان شهرستان تبريز به تعداد 4000 نفر بود. از جامعه مذكور با توجه به روش نمونه گيري در دسترس تعداد 290 نفر به عنوان  نمونه انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي بهزيستي روان‌شناختي ريف، سبك‌هاي مقابله‌اي درتاج و همكاران، خودارزشمندي كروكر و همكاران  و حمايت اجتماعي زيمت و همكاران استفاده شد. ارزيابي الگوي پيشنهادي از طريق تحليل مسير با استفاده از نرم افزار ايموس انجام گرفت. بر اساس يافته‌هاي به دست آمده، مدل پيشنهادي از برازش قابل قبولي برخوردار بود. همچنين، نتايج پژوهش حاكي از رابطه مستقيم مثبت بين حمايت اجتماعي با بهزيستي روان‌شناختي و همچنين بين سبك‌هاي مقابله‌اي با بهزيستي روان‌شناختي و خود ارزشمندي با بهزيستي روان‌شناختي بود. به‌طوركلي نتايج نشان داد كه سبك‌هاي مقابله‌اي و حمايت اجتماعي از طريق ميانجيگري خودارزشمندي بر بهزيستي روان‌شناختي سالمندان اثر غيرمستقيم دارند. با توجه به يافته‌هاي پژوهش مي‌توان گفت حمايت اجتماعي و سبك‌هاي مقابله‌اي با ميانجيگري خود ارزشمندي نقش بسزايي در بهزيستي روان شناختي سالمندان دارند.