بررسي تلفات نيتروژن، عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت تحت سطوح مختلف كود نيتروژن و مديريت كود- آبياري در آبياري جويچه‌اي

پژوهش حاضر با هدف بررسي كود- آبياري بر رشد گياه ذرت و تلفات نيتروژن تحت مقادير مختلف و تقسيط كود نيتروژن در موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر كرج با دو عامل مقدار كود (N1:100، N2:80 و N3:60 درصد نيتروژن خالص مورد نياز براساس توصيه كودي) و زمان تقسيط (T1: چهار و T2: سه تقسيط مساوي) در سه تكرار و در دو سال زراعي انجام شد. سپس اين تيمارها با تيمار شاهد (كوددهي عرف منطقه) مقايسه شدند. بيش‌ترين عملكرد دانه در سال نخست در تيمارهاي T1N1، T1N3 و شاهد به‌دست آمد. عملكرد دانه در تيمارهاي با سه تقسيط (T2) كم‌تر از چهار تقسيط (T1) بود. تقسيط نيتروژن در سه مرحله (تيمار T2) نسبت به تقسيط آن در چهار مرحله (تيمار T1) سبب كاهش نيتروژن و پروتئين دانه به‌ترتيب به‌ميزان 12/8 و 13 درصد شد. تقسيط كود نيتروژن در سه مرحله سبب جذب بيش‌تر نيتروژن توسط برگ گياه در انتهاي فصل رشد شد؛ گرچه اين كار اثري بر افزايش عملكرد و صفات كيفي دانه نداشت. به‌جز شاهد، تغييرات محسوسي در درصد نيتروژن خاك از سطح به عمق مشاهده نشد. بيش‌ترين درصد نيتروژن خاك در دو لايه 20-0 و 40-20 سانتي‌متر براي شاهد مشاهده شد. بيش‌ترين و كم‌ترين تلفات نيتروژن در رواناب به‌ترتيب در تيمار T1N1 (23 درصد) و شاهد (7 درصد) مشاهده شد. براساس كليه نتايج، T1N2 به‌دليل مطلوب‌بودن عملكرد دانه، صفات كيفي و كاهش تلفات نيتروژن به‌عنوان تيمار مناسب پيشنهاد مي‌شود.