مفهوم و مصاديق مؤسسه عمومي غيردولتي در نظام حقوقي ايران

عدم تمركز از اساسي‌ترين مفاهيم حقوق اداري و يكي از بسترهاي مهم براي مشاركت بخش غيردولتي در امور بوده كه عبارت است از اعطاي شخصيت حقوقي به واحدهاي مستقل غيردولتي و شناسايي صلاحيت عام اجرايي و تصميم گيري در امور عمومي توسط موسسات غيردولتي. مؤسسات غيردولتي گونه جديدتر مؤسسات عمومي هستند كه مفهوم و ويژگي‌هاي تبيين ‌شده توسط قانون‌گذار در ايران براي آن‌ها، كاملا واضح نيست كه همين امر موجب حدوث اختلاف در مصاديق آن‌ها شده است با توجه به اهميت اين موضوع در تعيين قلمرو مقررات معمومي كشور، نظارت قضايي و سازماني و نيز تشخيص مراجع صالح حين دادرسي انجام پژوهشي جامع در اين خصوص راهگشا مي‌باش. اين نوشتار در پي پاسخ به پرسش از چيستي مفهوم مؤسسه عمومي غيردولتي در قوانين موضوعه ايران و تعيين سنجه‌اي تشخيص آن است. در اين پژوهش با روش توصيفي تحليلي كوشش شده به اين پرسش پاسخ داده شود و به صورت خاص دو مورد سخت و چالشي از مصاديق احتمالي آن يعني شوراي شهر و فدراسيون فوتبال مورد بررسي قرار گيرد.