اندازه‌گيري ميزان افت در ماشين برداشت نيشكر مدل آستافت 7000

نيشكر با سطح زيركشت 110 هزار هكتار يكي از مهم‌ترين محصولات كشاورزي- صنعتي كشور است. فرآيند توليد اين محصول، ضايعات بالايي به دنبال دارد. بخشي از اين ضايعات مربوط به شرايط توليد محصول در مزرعه و بخشي مربوط به فرآوري توليد شكر از نيشكر در كارخانه است. هدف اين تحقيق، اندازه‌گيري ميزان افت نيشكر (ني قدي، ني خرد شده و ني تراشه) در روش برداشت سوخته در مزارع شركت كشت و صنعت دهخدا در سال زراعي 1399-1400 بود. آزمايش به‌صورت فاكتوريل اسپليت در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. عامل اول شامل رقم در 4 سطح (ارقام IRC-12، CP48-103، CP73-21 و CP69-1062)، عامل دوم سن برداشت در سه سطح (كشت اول، بازرويي 1 و بازرويي 2) و عامل سوم شامل سرعت ماشين برداشت در سه سطح (سرعت كم برابر 3 كيلومتر بر ساعت، سرعت متوسط برابر 5 كيلومتر بر ساعت و سرعت زياد برابر 7 كيلومتر بر ساعت) بود. نتايج تحقيق نشان داد بيشترين ميزان عملكرد در رقم CP69-1062 در مزرعه‌ي كشت اول و با سرعت متوسط دستگاه مشاهده شد (144.33 تن در هكتار). همچنين بيشترين ميزان ضايعات ني قدي در رقم CP48-103 در بازرويي دوم و با سرعت زياد دستگاه و بيشترين ميزان افت ني خرد شده در رقم CP48-103 در مزرعه كشت اول و با سرعت متوسط به‌ترتيب برابر 3.32 و 1.78 تن در هكتار مشاهده شد. با توجه به نتايج تحت اثر متقابل رقم و سرعت دستگاه، بيشترين ميزان افت ني تراشه در رقم CP69-1062 و سرعت زياد دستگاه برابر 0.314 تن در هكتار و همچنين رقم IRC-12 و سرعت زياد دستگاه برابر 0.308 تن در هكتار و تحت اثر متقابل سن مزرعه و سرعت دستگاه ماشين برداشت بيشترين ميزان افت ني تراشه در مزرعه بازرويي يك و سرعت زياد دستگاه ماشين برداشت برابر0.300 تن در هكتار اندازه‌گيري شد.