برنامه ريزي و طراحي كالبدي فضاهاي شهري با تاكيد بر مخاطرات طبيعي (مورد مطالعه: شهر زابل)

امروزه به منظور كاهش آسيب پذيري فضاهاي كالبدي شهري در مقابل مخاطرات طبيعي و لزوم اتخاذ صحيح تصميم ها و اجراي عمليات متناسب با آن و همچنين با توجه به پيشرفت دانش و تكنولوژي بشري، براي ارائه تصويري روشن از عواقب ناشي از مخاطرات، ارزيابي ميزان طراحي كالبدي فضاهاي شهري متناسب با مخاطرات طبيعي ضروري است. از اين رو، هدف پژوهش حاضر، برنامه ريزي و طراحي كالبدي فضاهاي شهري زابل با تاكيد بر مخاطرات طبيعي ميباشد. روش تحقيق تحليلي و مبتني بر مطالعات كتابخانه اي، اسنادي و ميداني مي باشد. جهت تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار SPSS و مدل تصميم گيري WASPAS استفاده شده است. جامعه آماري در پژوهش حاضر شامل دو بخش ميباشد.بخش اول مربوط به ساكنين شهر زابل كه اساس فرمول كوكران تعداد (385 نفر) به عنوان حجم نمونه تعيين شد،در بخش دوم نيز بر اساس نمونه گيري هدفمند تعداد ۲۰ نفر از افراد متخصص و خبرگان محلي و افراد مطلع و آگاه به عنوان حجم نمونه در اين بخش انتخاب گرديد. نتايج آزمون تي نشان داد، در تمامي گويه ها، ميانگين هاي به دست آمده پايين تر از حد متوسط عدد ۳ ميباشد، كه گوياي عدم رعايت طراحي كالبدي فضاهاي شهر زابل بر اساس مخاطرات طبيعي ميباشد. همچنين نتايج آزمون رگرسيون چندگانه خطي نشاندهنده اين است كه بين طراحي كالبدي فضاهاي شهر زابل و مخاطرات طبيعي، در سطح اطمينان بالاي ۹۹/۰، رابطه معناداري وجود ندارد. در نهايت نتايج مدل تصميم گيري WASPAS نشان داد ناحيه دو با وزن به دست آمده ۹۲۳/۳، بيشترين ميزان رعايت طراحي كالبدي را بر اساس مخاطرات طبيعي را دارد.