انتخاب و ارزيابي مدل‌هاي خشك‌كردن لايه‌نازك براي توصيف سينتيك خشك شدن برش‌هاي سير در خشك‌كن فروسرخ

به‌منظور بهبود بهره‌وري انرژي و افزايش كيفيت محصول خشك‌شده، يك خشك‌كن فروسرخ ساخته شد كه مي‌توان از آن براي خشك‌كردن ميوه‌ها و سبزي‌ها استفاده كرد. در اين پژوهش مدل‌سازي سينتيك خشك شدن سير در يك خشك‌كن فروسرخ بررسي شد. تأثير فاصله نمونه‌ها از لامپ پرتودهي در سه سطح 5، 7.5 و 10 سانتي‌متر و اثر ضخامت برش‌هاي سير در سه سطح 3، 6 و 9 ميلي‌متر بر سرعت انتقال جرم و ضريب نفوذ مؤثر رطوبت در طي فرآيند خشك شدن سير بررسي شد. براي تعيين مدل سينتيكي مناسب در فرآيند خشك‌كردن، منحني‌هاي خشك‌كردن مي‌توانند تحت شرايط تعريف‌شده مورد تجزيه‌وتحليل قرار گيرند. لذا، در اين پژوهش، جهت بررسي سينتيك خشك شدن برش‌هاي سير، مدل‎هاي استاندارد بر داده‎هاي آزمايشي برازش داده شدند. با افزايش فاصله نمونه‌ها از منبع حرارتي از 5 به 10 سانتي‌متر، ميانگين زمان خشك شدن سير از 35.8 دقيقه و 37.3 دقيقه افزايش يافت. با افزايش ضخامت نمونه‌ها از 3 به 9 ميلي‌متر نيز ميانگين زمان خشك شدن سير از 22.7 دقيقه و 50.9 دقيقه افزايش يافت. اثر فاصله نمونه از لامپ حرارتي فروسرخ و ضخامت نمونه بر تغييرات ضريب نفوذ مؤثر رطوبت سير بررسي و نشان‌داد كه با كاهش فاصله و افزايش ضخامت نمونه‌ها، مقادير اين ضريب افزايش مي‌يابد. با كاهش فاصله نمونه از لامپ از 10 به 5 سانتي‌متر، مشاهده گرديد كه ضريب نفوذ مؤثر رطوبت از m^2s^-1 9-10×2.71 به m^2s^-1 9-10×3.63 افزايش يافت. ميانگين ضريب نفوذ مؤثر رطوبت برش‌هاي سير براي ضخامت‌هاي 3، 6 و 9 ميلي‌متر به ترتيب برابر m2s-1 9-10×0.94، m2s-1 9-10×2.72 و m2s-1 9-10×5.54 بود. در مدل‌سازي فرآيند خشك‌كردن سير مدل ميديلي نسبت به ساير مدل‎ها با بزرگ‌ترين مقدار ضريب تبيين و كوچك‌ترين خطا، نتايج نزديك‎تري به داده‌هاي آزمايش را داشت.