واكاوي الگوي اخلاق و سلوك مربي در قرآن

هدف از پژوهش حاضر، واكاوي الگوي اخلاق و سلوك مربي در قرآن بوده است. بدين منظور، آن دسته از آيات قرآن كه در آن‌ها يك موقعيت تربيتي وجود داشت، مورد واكاوي قرار گرفت؛ ضمناً براي درك صحيح‌تر مفاهيم قرآني و سياق آن‌ها، به تفاسير الميزان و في ظلال القرآن نيز رجوع شد. در پژوهش حاضر، با بهره‌گيري از روش تحليل مضمون، ابتدا ۲0 مضمون اصلي اخلاق و سلوك مربي مرتبط با مبادي سه‌گانه فرايندمحور رشد اخلاقي فراگير يعني «شناختي، گرايشي، اراده و عمل» استخراج شد. در گام بعدي، مضمون‌هاي اصلي به‌دست‌آمده در قالب سه مضمون سازمان دهنده و يك مضمون فراگير دسته‌بندي گرديد و درنهايت، شبكه مضامين و الگوي آن‌ها تدوين شد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه مضمون‌هاي استنتاج شده محور شناختي در مؤلفه‌هاي «كلام روشن و ابهام‌زدا براي روشنگري فراگير» و «تبيين غايت‌هاي حقيقي»، محور گرايشي در مؤلفه‌هاي «تبيين مقاصد و مطامع غيردنيوي مربي»، «همساني مربي با فراگير» و «دعوت توام با رأفت از جانب مربي» و محور اراده و عمل در مؤلفه‌هاي «پيش‌قدمي مربي در عمل» و «اجتناب از اجبار و اكتفا به تذكر» داراي بيشترين فراواني بودند و لذا در شمار مهم‌ترين مؤلفه‌ها محسوب مي‌شوند.