كنترل بي‎تابي در شرايط بحراني: روشي براي رشد صبر

در زمان بروز بحران، صبر و تحمل موجب سلامت رواني مي‎شود. نداشتن بي‎تابي و جزع به اندازه‎اي در «صبر» اهميت دارد كه در برخي موارد صبر به‎عنوان مهار مستمر نفس از بي‎تابي و پرهيز از جزع تعريف شده است. عدم‎كنترل بي‎تابي عوارض متعدد جسمي و رواني به‎دنبال دارد. بر اين ‎اساس در مقاله حاضر بي‎تابي در شرايط بحراني و روش‎هاي كنترل آن مورد بررسي قرار گرفته است. تحقيق از نوع كيفي (تحليلي) است كه به روش مروري انجام شد كه تركيبي از روش مرور سيستماتيك، تحليل محتوا و مرور ادبيات است. جامعه آماري منابع نظريه‎ها، ديدگاه‎ها و پژوهش‎هاي انجام شده در زمينه موضوع بود كه با واژه‎هاي كليدي: بي‎تابي، بي‎قراري، جزع، فزع، بي‎صبري، ناآرامي مورد جستجو قرار گرفتند. عمده منابع مورد استفاده، كتب در حوزه منابع اسلامي و مقالات علمي مربوط به اين موضوع بود. همچنين و به‎ويژه از قرآن، احاديث و روايات استفاده شد. نتايج تحقيق در قالب ماهيت بي‎تابي، علل بي‎تابي، انواع بي‎تابي، نشانه‎ها و نمودهاي بي‎تابي، كاركرد بي‎تابي، آسيب‎ها و پيامدهاي بي‎تابي، شيوه‎هاي بازداري از بي‎تابي و پيامدهاي بازداري آورده شده است. شيوه‎هاي بازداري از بي‎تابي در چهار بخش: پذيرش، تسكين‎بخشي، حمايت و مبادرت به عمل آمده است. بنابراين مي‎توان گفت كه بي‎تابي در بحران موجب آسيب، و كنترل آن موجب افزايش خودآگاهي، خودكنترلي و رشد عقل مي‎شود. براين‎اساس يادگيري روش‎ها و مهارت‎هاي كنترل آن بخشي از فرايند صبر و رشد پس از ضربه است.