تخمين ارزش اصلاحي صفات مورفوفيزيولوژيك مرتبط با عملكرد در ذرت تحت شرايط نرمال و تنش شوري براساس نشانگر SNP

مطالعه ساختار ژنتيكي جمعيت ها و ذخاير ژنتيكي اوليه، از اولويت هاي اصلي برنامه هاي به نژادي ذرت مي‌باشد. نشانگرهاي مولكولي از كارايي بالايي در برآورد ارزش اصلاحي ژنوتيپ ها برخوردار مي باشند. تعداد 73 ژنوتيپ ذرت تهيه شده از مراكز تحقيقاتي مختلف (دانشگاه رازي- كرمانشاه، مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي خراسان رضوي، موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر كرج) در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار تحت شرايط نرمال و تنش شوري 8 دسي زيمنس بر متر در شرايط گلداني مورد ارزيابي و مطالعه قرار گرفتند. بر اساس نتايج تجزيه واريانس، بين ژنوتيپ ها در اغلب صفات مورد بررسي در هريك از شرايط اختلاف معني داري مشاهده شد كه نشان از وجود تنوع بالا بين ژنوتيپ هاي مورد مطالعه است. برآورد ارزشِ اصلاحي براي 25 صفت در 73 ژنوتيپ در هريك از شرايط نرمال و تنش شوري با استفاده از پيش بيني نااُريب خطي (BLUP) با بهره مندي از ماتريس خويشاوندي يا (Kinship) محاسبه شده بر اساس داده هاي مولكوليِ SNP، انجام پذيرفت. با توجه به مجموع رتبه هاي ارزش هاي اصلاحي محاسبه شده براي صفات مورد مطالعه در شرايط نرمال، ژنوتيپ هاي 17، 4، 8 و 3 و تحت شرايط تنش شوري ژنوتيپ هاي 3، 17، W153R، 9، 4 از بالاترين رتبه ارزش اصلاحي برخوردار بودند. در شرايط نرمال ژنوتيپ هاي P19 L7 Kahriz، P15L4، W37A، P6 L1 وP14L1 Kahriz و در شرايط تنش شوري ژنوتيپ هايP6 L1، P19 L7 Kahriz و P14L1 Kahriz پايين ترين رتبه هاي ارزش اصلاحي را داشتند. در مجموعِ دو شرايط و با در نظر گرفتن كلِ صفات مورد مطالعه به ترتيب ژنوتيپ هاي 17، 3 و 4 از ارزش اصلاحي بالا و ژنوتيپ هاي P19 L7 Kahriz و P6 L1 از ارزش اصلاح پايين تري برخوردار مي باشند. ژنوتيپ هاي با ارزش اصلاحي بالا بيشترين توان در انتقال ارزش صفات به نسل بعد را دارند؛ بنابراين مي‌توانند به عنوان والدين مطلوب براي اصلاح اين صفات در برنامه‌هاي به‌نژادي ذرت معرفي شوند.