بررسي تأثير مخاطرات ادراك‌ شده در گذران اوقات فراغت بر نشاط اجتماعي گردشگران ورزشي در ايام پاندمي كوويد 19

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير مخاطرات ادراك شده در گذران اوقات فراغت بر نشاط اجتماعي گردشگران ورزشي در ايام پاندمي كوويد 19 بود. روش پژوهش توصيفي با رويكرد مدل معادلات ساختاري بود. جامعه آماري گردشگران مجموعه‌هاي گردشگري ورزشي شهر مشهد بودند كه 381 نفر به‌روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوري داده‌ها از دو پرسش‌نامه مخاطرات ادراك شده اشراقي و همكاران (1396) و نشاط اجتماعي آكسفورد استفاده شد. روايي صوري و محتوايي پرسش‌نامه توسط متخصصان تأييد و روايي سازه با استفاده از تحليل عامل اكتشافي و تأييدي، مورد تأييد قرار گرفت. همچنين پايايي با استفاده از آلفاي كرونباخ براي هر دو پرسش‌نامه بالاي 0.7 به‌دست آمد. در تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي مانند تي تك‌‌نمونه‌اي و مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين ميانگين مؤلفه‌هاي مخاطرات ادراك شده و نشاط گردشگران با ميانگين نظري تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين بين مؤلفه‌هاي مخاطرات ادراك شده با نشاط گردشگران در ايام پاندمي كوويد 19 رابطه معناداري وجود داشت. نتايج اين پژوهش بر تقويت شاخص‌هايي از قبيل نظارتي، برنامه‌ريزي، سخت‌افزارها، ايمني، اطلاع‌رساني، سازماني، روش‌هاي بين‌المللي در سياست‌گذاري‌هاي گردشگري ورزشي جهت جلوگيري از پيامدهاي روانشناختي كوويد 19 و رسيدن به كمال نشاط اجتماعي تأكيد دارد.