بررسي سناريوهاي استقرار دانش سبز در شهرداري‌ها (مورد مطالعه: شهرداري اصفهان)

هدف: امروزه پرداختن به مسائل محيط زيستي توسط سازمان‌‌هاي مختلف مي‌‌تواند عملكرد و طول عمر سازمان‌‌ها را تحت تأثير قرار دهد. از سوي ديگر، شهرداري‌ها با توجه به درگيري بالا با ميزان و مقدار توليد و جمع‌آوري زباله، درك مناسبي از برنامه‌هاي ساختاري و استقرار دانش سبز دارند. پژوهش حاضر، طراحي يك نقشه استقرار دانش سبز در شهرداري است تا بتوان با استفاده از آن سناريوهاي مختلف بهبود در جهت استقرار مناسب را برنامه‌ريزي نمود.روش: اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي، و از جنبه نحوه گردآوري داده‌ها از نوع پيمايشي است. جامعه پژوهش را تعداد 50 نفر از متخصصان، خبرگان و كاركنان شهرداري اصفهان تشكيل داده‌اند. به منظور انجام پژوهش در ابتدا عوامل مؤثر در استقرار و پياده‌سازي دانش سبز در يك سازمان مورد بررسي قرار گرفت. سپس با طراحي پرسشنامه طيف ليكرت، وضعيت فعلي هر يك از عوامل در سيستم مورد آزمون قرار گرفت. در ادامه عوامل بدست آمده با استفاده از تكنيك نقشه شناختي فازي مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفتند. به منظور چرايي حركت سيستم يك سناريو رو به جلو و يك سناريو رو به عقب با استفاده از نرم‌افزار FCMAPPER آزمون شد. به منظور ترسيم نقشه شناختي فازي در اين پژوهش از نرم‌افزار Pajek استفاده گرديد.يافته‌ها: در اين پژوهش نُه عامل گرايش به يادگيري سبز، فرهنگ سازماني زيست‌محيطي، فراگيري دانش سبز، نوآوري سبز، توليد دانش سبز، يكپارچگي دانش سبز، به اشتراك‌گذاري دانش سبز، فشار ذينفعان و نگرش به برند سبز به عنوان عوامل اثرگذار بر استقرار دانش سبز شناسايي شد. يافته‌هاي بدست آمده از طريق اجراي تكنيك نقشه شناختي فازي نشان‌دهنده از شناسايي عامل توليد دانش سبز به عنوان عامل داراي بيشترين درجه مركزيت در مدل است. همچنين عوامل توليد دانش سبز و فرهنگ سازماني زيست محيطي به ترتيب به عنوان عوامل داراي بيشترين درجه درونداد و برونداد در نقشه شناسايي شدند. براساس يافته‌هاي حاصل از اجراي سناريوي رو به عقب در اين پژوهش، عامل فرهنگ سازماني زيست‌محيطي به عنوان عامل آغازگر سناريو مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفت. از سوي ديگر، يافته‌هاي حاصل از اجراي سناريوي رو به ‌جلو در اين پژوهش نشان مي‌‌دهد كه در صورت بهبود در عامل توليد دانش سبز در درون شهرداري اصفهان، ساختار سيستم به سمت بهبود در عوامل مختلف ساختار پيش رفته و در نهايت منجر به بهبود در وضعيت نگرش به برند سبز مي‌گردد.نتيجه‌گيري: نتايج اين پژوهش مي‌‌تواند تسهيل‌‌گر استقرار مناسب دانش سبز در درون شهرداري‌‌هاي مختلف كشور گردد و مديران شهري را به سمت استفاده مؤثرتر از دانش سبز تشويق نمايد.