پيش‌بيني اعتياد به اينترنت براساس اهمال‌كاري تحصيلي، احساس تنهايي و مديريت زمان در دانشجويان دانشگاه قم

هدف: هدف اين پژوهش پيش‌بيني اعتياد به اينترنت براساس اهمال‌‌كاري تحصيلي، احساس تنهايي و مديريت زمان در دانشجويان دانشگاه قم در سال تحصيلي 1400-1399 بود.روش: روش پژوهش، پيمايشي توصيفي و از نوع همبستگي بود و جامعه آماري را كليه دانشجويان دانشگاه قم در سال تحصيلي 1400-1399 تشكيل مي‌دادند كه 10171 بودند. حجم نمونه با توجه به جدول مورگان و كرجسي، 373 نفر بود كه با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل چهار پرسشنامه اعتياد به اينترنت يانگ (1988) با 20 سوال، اهمال‌كاري تحصيلي سولمون و راثبلوم (1989) با 27 سوال و سه زيرمقياس، احساس تنهايي دي تو ماتسو و همكاران (2004) با 15 سوال و سه زيرمقياس و مديريت زمان ترومن و هارتلي (1996) با 14 سوال و 2 زيرمقياس بودند. تجزيه و تحليل آماري داده‌ها با كمك آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون با كمك نرم‌افزار spss نسخه 24 انجام شد.يافته‌‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه متغيرهاي اهمال‌‌كاري تحصيلي، احساس تنهايي و مديريت زمان قادر به پيش‌بيني اعتياد به اينترنت بودند. متغير اهمال‌‌كاري تحصيلي با اعتياد به اينترنت رابطه مستقيم و معناداري داشت (p 0.01). همچنين متغير احساس تنهايي با اعتياد به اينترنت رابطه مستقيم و معناداري دارد (p 0.01). از طرف ديگر، متغير مديريت زمان با اعتياد به اينترنت رابطه معكوس و معناداري داشت (01/0p ). نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه مديريت زمان قدرت پيش‌بيني‌كنندگي بيشتري نسبت به دو متغير ديگر براي اعتياد به اينترنت دارد. ضريب بتا براي متغير اهمال‌‌كاري تحصيلي 0/148، براي متغير احساس تنهايي 0/231- و براي متغير مديريت زمان 0/287- بود. همچنين از بين مولفه‌هاي اهمال‌كاري تحصيلي، آمادگي براي امتحان، از بين مولفه‌هاي احساس تنهايي، احساس تنهايي خانوادگي و از بين مولفه‌هاي مديريت زمان، اطمينان به برنامه‌ريزي بلندمدت، قدرت پيش‌بيني‌كنندگي بيشتري براي اعتياد به اينترنت داشتند. نتيجه‌‌گيري: يافته‌‌هاي اين پژوهش مشخص كرد كه با افزايش اهمال‌كاري تحصيلي در دانشجويان، اعتياد به اينترنت افزايش مي‌يابد. همچنين با زياد شدن احساس تنهايي در دانشجويان، ميزان استفاده آنها از اينترنت افزايش پيدا مي‌كند. در اين ميان هرچقدر توان مديريت زمان در دانشجويان بيشتر باشد، اعتياد به اينترنت در آنها نيز به همان ميزان كاهش مي‌يابد. نتايج بدست آمده اهميت توجه به متغير‌‌هاي اهمال ‌كاري تحصيلي، احساس تنهايي و مديريت زمان در ارتباط با متغير اعتياد به اينترنت را نشان مي‌دهد.