واكاوي نقوش سنتي در صورت بندي منبت معاصر ايران

هنر منبت از آغاز پيدايش در ايران تا عصر حاضر تحولاتي را پشت سر گذاشته است. همنشيني در هنر منبت از چند منظر قابل ‌بررسي است؛ نخست همنشيني اين هنر با ذات مواد اوليه آن است كه به‌ واسطه ويژگي اين مواد شكل و فرم متفاوت به خود مي‌ گيرد. دوم، نقش همنشيني هنرهاي چوبي به‌عنوان هنر مكمل بر هنر منبت از منظر تكنيك و فن است، اما مهم‌ترين اين، همنشيني‌ها، تأثير نقوش سنتي بر هنر منبت از منظر طرح و نقش و تحولاتي است كه در حوزه منبت معاصر رخ مي‌دهد و تاكنون به‌طور جامع و هدفمند مورد بررسي و مطالعه قرار نگرفته است. اين پژوهش با روش توصيفي و تحليلي و با تكيه بر داده هاي كتابخانه اي انجام شده است. يافته هاي پژوهش حاكي از اين است كه اين همنشيني‌ها همواره با نوآوري و تحولاتي شگرف در هنر منبت معاصر همراه بوده است و اين پژوهش با تمركز بر واكاوي نقوش سنتي در منبت معاصر در پي دستيابي به تحولات ايجاد شده بر بستر هنر منبت با تكيه ‌بر آثار تهران معاصر است؛ به ‌گونه‌اي كه بتوان به تأثير نقوش سنتي در دستيابي به‌ صورت‌بندي‌ هاي فاخر دست ‌يافت. قدر مسلم اين‌ كه هنر منبت با توجه به نياز ذاتي به نقش و طرح همواره در طول تاريخ از تلفيق نقوش و طرح ‌هاي زيبا و قابل‌ اجرا در هر دوره، بهره گرفته و در دوره معاصر با تحولات هنري در تهران و حضور هنرمندان شاخص در پايتخت اين هنر نيز با نوآوري و صورت‌بندي‌ هاي نو، ارزشمند و فاخري جلوه گري نموده است كه در طول تاريخ منبت ايران كم‌ سابقه است.اهداف پژوهش:1. بررسي نقوش سنتي در هنر منبت ايران.2. آشنايي به تأثيرات گسترده نقوش بر منبت معاصر ايران.سؤالات پژوهش:1. نقوش سنتي در ‌صورت‌بندي‌ آثار فاخر منبت معاصر چه نقشي دارند؟2. بسترهاي به‌كارگيري نقوش سنتي در منبت معاصر چگونه شكل گرفته است؟