نقش حضرت خديجه (س) در تبيين انفاق در صدر اسلام و انعكاس آن در عملكرد بانوان ابنيه ساز دوره صفوي

شناخت اهميت انفاق در قرآن و روايات و نقش‌آفريني خديجه (س) در آستانه ظهور اسلام يكي از مسائل مهم در بازشناسي مسئله انفاق در جامعه اسلامي است. زيرا اين مسئله به عنوان يكي از رويكردهاي مثبت در جامعه اقتصادي در جهان اسلام  مطرح بوده است و در ادوار مختلف تاريخ در عملكرد حكومت ها و افراد بازتاب داشته است. اين پژوهش با روش كتابخانه ‌اي به شيوه تحليلي- توصيفي، انجام شده است. خديجه (س) با انفاق تمامي دارايش درراه گسترش اسلام بدون منت گذاشتن و چشم‌داشت از ديگران، هنر انفاق كردن و ايثار را در ميان زنان ابنيه ساز عصر صفوي به وديعه گذاشت. يافته هاي پژوهش حاكي از اين است كه حضرت خديجه (س) با حمايت ‌هاي مادي و معنوي خويش از محمد (ص) نقش مهمي را در تثبيت و گسترش اسلام ايفا نمود. به همين جهت، ايشان از انفاق كننده ترين افراد در زمان خود شناخته ‌شده است. وي خانه و ابنيه خود را وقفِ فقرا، مستمندان نمود و برخي از زنان دوره صفوي نيز به تأسي از ايشان، ابنيه‌ي ارزشمندي را براي منفعت عمومي وقف نمودند. خديجه (س) به‌عنوان اولين زن مسلمان تمام ابنيه وسيع و زيباي خود را با تمام دارايش را درراه خدا بخشيد و با اين كار مهم توانست هنر انفاق كردن را در به همه زنان در همه عصرها به زيبايي بياموزد، بنابراين، كار نيك ايشان در تاريخ ماندگار شد. در اين پژوهش به چند سؤال از قبيل، هنر خديجه (س) در انفاق درراه خدا و گسترش اسلام و همچنين تأثير آن در ميان زنان ابنيه ساز دوره صفوي مي ‌پردازد.اهداف پژوهش:1. بازشناسي مسئله انفاق در رفتار حضرت خديجه(س).2. بررسي مسئله انفاق و ابينه سازي در عملكرد زنان دوره صفوي.سؤالات پژوهش:1. رويكرد حضرت خديجه(س) چه تأثيري بر اهميت مسئله انفاق در جامعه اسلامي داشت؟2. عملكرد زنان در دوره صفوي در ابينه سازي چگونه بود؟