بررسي وجوه اشتراك و افتراق مضامين به كار رفته در نگارگري صفوي و عثماني

هنر نگارگري يكي از جلوه گاه هاي  انگاره هاي ملي و مذهبي است. هنرمندان مسلمان در سرزمين هاي مختلف بسياري از مضامين اخلاقي و مذهبي مشترك را در آثار خود منعكس ساخته اند. در اين ميان، به علت ارتباطات فرهنگي، مذهبي و حتي جنگ هاي صورت گرفته ميان ملت ها كه به تصرف سرزمين ها منجر شده است، آثار نگارگري و تصويرپردازي نسخ مصور صفوي و عثماني در ميان سده هاي پانزدهم تا هفدهم/ نهم تا يازدهم تأثيرات بسياري بر يكديگر داشته است و مضامين مختلفي به صورت مشترك، از جمله مضامين مذهبي، ادبي، عرفاني و تاريخي در نسخ مصور آن ها يافت مي شود. لذا، با توجه به ويژگي هاي نگارگري در دو دوره صفويه و عثماني، فرضيه اين پژوهش را مي توان چنين مطرح كرد كه با وجود ارتباط فرهنگ ها و تغييرات سياسي و اجتماعي رايج در هر دو دوره، مي توان تأثيرات بارزي را در هنر نگارگري اين دو منطقه مشاهده كرد. پژوهش حاضر از لحاظ ماهيت از نوع تحليل محتواي كيفي مي باشد و روش گردآوري اطلاعات با استفاده از روش كتابخانه اي صورت گرفته است. نتايج اين پژوهش نشان دهنده اين مطلب است كه نقطه تفاوت اين نگاره ها در شيوه و سبك و سياق به تصوير كشيدن آن ها است. از سوي ديگر  ويژگي هاي بصري شاخص در هر كدام از نگاره هاي صفوي و عثماني كه از فرهنگ و مذهب جامعه آن روزگار تأثير پذيرفته، منعكس كننده وضعيت فرهنگي و مذهبي آن دوره  است لذا داراي تفاوت هايي نيز مي باشد.اهداف پژوهش:1. بررسي مختصات نگارگري دوره صفوي و عثماني.2. تحليل نگاره ها با مضامين مشابه در آثار نگارگري دوره صفوي و عثماني.سؤالات پژوهش:1. در آثار نگارگري صفوي و عثماني چه مضامين و داستان هايي مورد استفاده بوده است؟2. مضامين و داستان هاي مشترك به چه شيوه اي در آثار نگارگري صفوي و عثماني به تصوير كشيده شده است؟