پيش‌بيني نوسان شاخص‌هاي بورس اوراق بهادار تهران از طريق مدل نوسان‌گر هماهنگ كوانتومي

پيش‌بيني نوسان همواره يكي از مسايل بسيار مهم در بازارهاي مالي محسوب مي‌شود و توجه بسياري از محققان دانشگاهي و فعالان و سرمايه‌گذاران بازارهاي مالي و سرمايه را در چند دهه‌گذشته به خود جلب كرده است. در پژوهش حاضر به پيش‌بيني نوسان شاخص‌كل و شاخص بازده نقدي و قيمت بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مدل نوسان‌گر هماهنگ كوانتومي پرداخته شد. داده‌هاي ماهانه بازده لگاريتمي شاخص‌كل و  شاخص بازده نقدي و قيمت طي بازه زماني فروردين 1390 الي اسفند 1399 به‌صورت سري زماني جمع‌آوري و محاسبه شد. اين تحقيق از لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ ماهيت جزء مطالعات توصيفي-تحليلي است. به منظوراجراي مدل نوسان‌گر هماهنگ كوانتومي از تابع چگالي احتمالي و تابع فوكرپلانك استفاده و نتايج پيش‌بيني‌ها با مدل تصادفي حركت براوني هندسي نيز مقايسه شد. در مجموع شش فرضيه براساس معيار نسبت ميانگين قدرمطلق درصد خطا مورد بررسي قرار گرفت. نتايج فرضيه‌ها نشان داد كه در شاخص كل بورس اوراق بهادار، مدل نوسان‌گر هماهنگ كوانتومي براي دوره‌هاي زماني كوتاه‌مدت (24ماهه)، ميان‌مدت (48 الي 72 ماهه) و بلندمدت (96 لغايت 120 ماهه) نسبت به مدل حركت براوني هندسي از دقت بالاتري در پيش‌بيني نوسانات برخوردار است. اما در شاخص بازده نقدي و قيمت اين كارآمدي تنها در طول دوره هاي كوتاه‌مدت 24 ماهه و ميان‌مدت 48 لغايت 72 ماهه مشاهده شد و براي دوره‌ بلندمدت 96 لغايت 120 ماهه نمي‌توان، مدل نوسان‌گر هماهنگ كوانتومي را رويكرد مناسبي براي پيش‌بيني نوسانات دانست.