نقش واسطه اي استقلال حسابرسي بر رابطه بين توسعه حرفه اي و كيفيت حسابرسي در بخش دولتي (مطالعه موردي: ديوان محاسبات كشور)

عملكرد حسابرسان در كشف و گزارش تخلفات، به عوامل سازماني و ويژگي هاي فردي وابسته است. استقلال و بيطرفي، يكي از اركان اصلي تقويت و پشتيباني از خدمات حسابرسي اثربخش است. هدف اين پژوهش، بررسي نقش واسطه اي استقلال حسابرسي بر رابطه بين توسعه حرفه اي و كيفيت حسابرسي در بخش دولتي مي باشد. روش تحقيق مورد استفاده، توصيفي/پيمايشي و روش تحليل داده ها مدل معادلات ساختاري با رويكرد حداقل مربعات جزئي است كه با استفاده از نرم افزار SmartPLS انجام گرفت. نمونه آماري شامل حسابرسان ديوان محاسبات كشور به تعداد 308 نفر مي باشد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه مي باشد كه در بازه زماني مهر الي آذرماه 98 جمع آوري گرديد. طبق آزمون سوبل، اثر غيرمستقيم استقلال حسابرسي بر رابطه بين توسعه حرفه اي و كيفيت حسابرسي معني دار بوده و فرضيه نقش ميانجي گري تأييدگرديد. با توجه به يافته هاي پژوهش، ضريب مسير غيرمستقيم (0.105) تأثير متغير ميانجي استقلال حسابرسي بر كيفيت حسابرسي را تأييد نموده است. نتايج نشان مي دهد توسعه حرفه اي از طريق متغير ميانجي استقلال حسابرسي بر كيفيت حسابرسي تأثيرگذار است.