تاب‌آوري سرمايه انساني سامانه آماد و پشتيباني نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران

تاب‌آوري (سازماني) مفهوم جديد و رو به رشدي در تحقيقات مديريتي است كه تمركزش بر حفظ حيات سازمان در زمان تغييرات و اختلالات پيش‌بيني ‌نشده است. پژوهش حاضر با هدف تبيين تاب‌آوري سرمايه انساني سامانه آماد و پشتيباني نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران؛ به بررسي ابعاد، مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي تاب‌آوري سرمايه انساني از ديدگاه خبرگان در اين سامانه پرداخته است. پژوهش از نظر نتيجه، توسعه‌اي، ازنظر اهداف، كاربردي و روش اجراي آن توصيفي بوده است. جامعه آماري شامل 147 نفر از فرماندهان و مديران با حداقل 20 سال خدمت، داراي مدرك تحصيلي كارشناسي به بالا كه شناخت كاملي از ساختار و اهداف اين سامانه داشتند مي‌باشد كه با استفاده از فرمول نمونه‌گيري كوكران، حجم نم ونه به تعداد 106 نفر انتخاب شدند. ابزار سنجش، علاوه بر مطالعه اسناد و مدارك و مصاحبه خبرگي، شامل يك پرسش‌نامه‌ 15 سؤالي پژوهشگر ساخته مبتني بر طيف ليكرت بود كه با بهره‌گيري از روش محاسبه‌ شاخص نسبت روايي محتوايي (ضريب لاوشه)، هر يك از ابعاد، مؤلفه‌ها‌ و شاخص‌ها، پالايش و تعداد 10 سؤال آن تأييد و پايايي آن از طريق محاسبه آلفاي كرونباخ 87/0 محاسبه گرديد. تجزيه و تحليل داده هاي كمي با نرم‌افزار اس.پي.اس.اس و تحليل اطلاعات و مصاحبه‌ها با دسته‌بندي، پردازش و قضاوت كيفي انجام شد. نتايج تجزيه و تحليل آميخته پژوهش نشان داد كه به ترتيب اهميت عوامل: انعطاف‌پذيري و انطباق‌پذيري كاركنان، آموزش كاركنان و سپس انگيزش كاركنان، در تاب‌آوري سرمايه انساني سامانه آماد و پشتيباني نزاجا نقش دارند.