تأثير آموزش‌هاي مجازي بر عملكرد تحصيلي با نقش تعديل كنندگي استرس رواني در طول دوره بيماري كرونا

اين تحقيق با هدف بررسي تأثير آموزش‌هاي مجازي بر عملكرد تحصيلي با نقش متغير تعديل كننده استرس رواني در طول دوره بيماري كرونا انجام شد. از نظر هدف كاربردي و ازنظر روش، توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري،مشتمل بر 130 نفر از دانشجويان تحصيلات تكميلي از مهر 1399 الي خرداد 1400 بود كه به صورت مجازي در كلاس‌هاي آموزشي دانشگاه علوم دريايي امام خميني(ره) شركت داشتند. روش نمونه‌گيري به صورت تصادفي و  حجم نمونه بر مبناي  جدول مورگان تعداد 97 نفر بود ابزار گردآوري داد‌ها  مشتمل بر سه پرسشنامه است كه بر اساس طيف ليكرت تنظيم‌شده بودند. تجزيه‌وتحليل داده‌ها از طريق رگرسيون خطي تحليل مسير و روش حداقل مربعات جزئي با استفاده از نرم‌افزا و PLS انجام گرفت. نتايج تحقيق حاكي از آن بود كه آموزش مجازي بر عملكرد تحصيلي تأثير مثبت و معناداري دارد و علاوه بر اين نقش تعديل كننده استرس رواني بر رابطه بين آموزش مجازي و عملكرد تحصيلي  نيز معنادار بود بطوريكه با افزايش استرس ميزان تأثير آموزش مجازي بر عملكرد تحصيلي كاهش و با كاهش استرس ميزان اين تاثيرگذاري افزايش داشت.