تحليلي بر بايستگي نزاهت مديران راهبرديِ جمهوري اسلامي ايران از بيماري نفاق با تأكيد بر تعاليم نهج‌البلاغه و ديدگاه خبرگي

در همۀ سازمان ها، مديريت، همچنانكه اساسي ترين عنصر پيشران درجهت نيل به اهداف سازماني است، در جهت اخلاقي نيز، مهم ترين عنصر تأثيرگذار بوده و مديران راهبردي، مؤثرترين بازيگران عرصۀ اخلاق در همۀ كشورها از جمله، جمهوري اسلامي ايران مي باشند. بنابراين، نياز است كه مديران راهبردي كشور، از همۀ بيماري هاي اخلاقي از جمله از بيماري نفاق مبرّا باشند؛ چراكه آلودگي مديران به نفاق، بدليل تأثيرگذاري مستقيم آنان بر رفتار و نگرش مردم، موجب انحطاط اخلاقي جامعه، آلوده شدن مردم به نفاق در تعاملات اجتماعي و اداري و سلب اعتماد عمومي مردم از نظام اسلامي و اسلام مي گردد. هدف اين تحقيق كه كاربردي بوده و گردآوري اطلاعات آن به دو روش كتابخانه اي و ميداني مي باشد، تبيين نفاق مديران راهبردي با رويكرد كيفي، در سه بعد چيستي، چرايي و چگونگي نفاق مديران و ارائۀ راه كارهاي تنزّه آنها از اين پديده مي باشد. با رويكرد كمّي نيز، شاخص هاي نفاق مديران راهبردي با ديدگاه خبرگي آسيب سنجي شده است. نتايج تحقيق در بُعد چيستي نشانگر آن است كه مديران راهبردي در سه حوزۀ اعتقادي، عبادي و اخلاقي، احتمال آلودگي به نفاق دارند. در بُعد چرايي؛ ضعف ايمان، حقارت نفس، غرور و تكبر، دنياپرستي، نفوذ شيطان و ناتواني از رويارويي مستقيم، دلايل آلودگي برخي مديران به نفاق است و در بُعد چگونگي،20گونه نفاق محتمَلِ مديران راهبردي عبارتنداز: رشوه دادن(درشكل هديه)، ظاهرسازي، عالِم نمايي، زبان بازي، بي تأمّل سخن گفتن، تضاد در كلام و عمل، ايجاد يأس و ترديد در مردم، رخوت، كثرت موافقت، غيبت، خيانت، حق كشي، حسادت و زيان رساندن پنهاني به ديگران، تظاهر به ايمان، كينه ورزي با صالحان ، آراستگي دروغين، عمل نكردن مطابق دانش خود، دنياطلبي، چاپلوسي و چندرنگي. همچنين، 6 راه كارِ هدايت يافتن در پرتو تعاليم اسلام و قرآن، مداومت در آموزش هاي ديني حين خدمت، توجه سلسله مراتب به نظارت هاي درون سازماني، رعايت عدالت سازماني و توجه به اصل شايسته گزيني، شناخت واقعي از ماهيت دنيا و آخرت و ميدان ندادن به افراد منافق، براي درمان نفاق ارائه شده است.