پروفايل ضايعات دهان و فك و صورت در مراجعين به دانشكده‌ دندانپزشكي يزد طي سال‌هاي 1389 تا 1400

مقدمه: دهان به عنوان آينه سلامت ميتواند انعكاسي از سلامت بدن باشد. تشخيص و درمان به موقع ضايعات ميتواند نقش مؤثري در پروگنوز آنها داشته باشد. مقايسه فراواني ضايعات دهاني- فكي در مناطق مختلف در سياست گذاري سلامت از ارزش بالايي برخوردار است. از اين‌رو، مطالعه حاضر به‌منظور تهيه‌ي پروفايل (مشخصات كامل پرونده) ضايعات دهان و ‌فك و صورت در مراجعين به دانشكده‌ي دندان‌پزشكي يزد از سال 1389 تا سال 1400 انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي- مقطعي، 15779 پرونده‌ي داراي ضايعات دهان و فك و صورت در‌بخش هاي بيماريهاي دهان و آسيب‌شناسي دهان و فك و صورت يزد مورد بررسي قرار گرفت. اطلاعات دموگرافيك شامل سن، جنس و مشخصات باليني ضايعات مانند نوع ضايعات، محل و سمت ضايعات در بازه زماني سال‌هاي 1389 تا 1400 جمع‌آوري شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار 25 SPSS و آزمون‌ آماري كاي-اسكوئر تحليل شد. سطح معناداري آزمون‌ها 0/05 در نظر گرفته شد.  يافته‌ها: فراواني كلي پروفايل ضايعات دهان و فك و صورت در بين كليه مشكلات دهان و دندان مراجعه كنندگان به دانشكده دندانپزشكي شهيد صدوقي يزد در بازه زماني مورد بررسي، در مطالعه حاضر، 35 درصد بود. ميانگين سن بيماران 13/8±34/8 سال بود. ضايعات، بيشترين فراواني را در گروه‌ سني 20 تا 39/9 سال داشتند.  ضايعات به‌طور كلي در جنس مؤنث فراوانتر بودند. فراوان‌ترين دسته‌ از ضايعات به‌ترتيب، ضايعات اپي‌تليالي، نقايص تكاملي، ضايعات تحريكي و تومورهاي بافت نرم بودند. فراوان‌ترين مكان بروز ضايعات به‌ترتيب، پوست صورت (30/2 درصد)، زبان (16/3 درصد) و مخاط باكال (9/8 درصد) بود. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه مي‌تواند در آموزش به دانشجويان و دندان‌پزشكان و همچنين انجام مطالعات بعدي و برنامه‌ريزي براي پيشگيري و درمان ضايعات مورد توجه باشد.