مروري بر عوامل موثر جهت افزايش ايمني و كاهش تصادفات در قوس ها

هندسه راه شامل اجزاء افقي و ارتفاعي امتدادهاي راه است كه عمدتاً شامل خطوط تانژانت، قوسها و منحني هاي اتصال است. نقش اين اجزاء در هدايت راننده و نيز شناخت قبلي آن از ادامه راه بسيار حائز اهميت است. همچنين ترتيب و تركيب اين اجزاء ميتواند در ايمني و راحتي راننده تأثير مثبت و يا حادث هساز داشته باشد. قوس‌هاي افقي به عنوان يكي از حادثه‌خيزترين نقاط جاده محسوب مي‌شوند. نيروي گريز از مركز وارده بر وسايل نقليه و خطاي انساني دو عامل اساسي در بروز حادثه در اين نواحي محسوب مي شوند و در نهايت منجر به واژگوني و يا لغزش وسايط نقليه خواهند گرديد. در اين تحقيق هدف اصلي در واقع يافتن راهي جهت چگونگي افزايش ايمني و كاهش نرخ تصادفات با توجه به ارتباط بين عوامل انساني و هندسه جاده مي‌باشد. كه بيشتر بر پايه تحقيقات پيشين و تحليل آن‌ها استوار است. مطالعات مربوط به اقدامات ايمني جهت افزايش ايمني درسالهاي اخير جمع‌آوري و مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهد كه بررسي روش ها، مدل ها و طرح هاي نوين مانند طرح كاهش خطر براي حمايت از تصميم‌گيري‌هاي، روش هاي پيش‌بيني عملكرد ايمني بر روي منحني‌هاي افقي مانند تابع عملكرد ايمني (SPF) در آينده كمك مي‌كند كه عملكرد بهتري را براي كاربران جاده تضمين مي‌كند. همچنين استفاده از راهكارهاي اقتصادي در كوتاه مدت مانند خط‌كشي مسير باعث افزايش ايمني خواهد شد. از طرفي مهمترين معيارهاي بررسي ايمني وسيله نقليه در هنگام عبور از قوس برآورد مقاومت وسيله نقليه در برابر سرخوردگي و واژگوني است كه اين امر نيز حائز اهيمت مي باشد.