مديريت تغيير سازماني در حين تحول ديجيتالي صنعت ساخت در راستاي مديريت و توسعه پايدار شهري

امروزه تحول ديجيتالي صنايع كه به عنوان صنعت چهارم نيز شناخته ميشود، به عنوان يكي از مهمترين عناوين پيشينه تغيير و تحول ســازماني تبديل شده است كه تحقق آن در سازمانها به برتري فناورانه و راهبردي ســازمان منتهي ميشود. نظريه‌ها و رويكرد‌هاي متفاوتي براي بررسي تغييرات سازماني در زمان تحول ديجيتالي در ادبيات اين حوزه در رشته هاي مختلفي نظير علوم محيطي، اقتصاد، علوم اجتماعي و صنعت ارائه شده‌ است كه مشاهده مي شود كه در هر رشته نيز رويكرد متفاوتي جهت شناسايي و همچنين تحقق آن در نظر گرفته شده است. از اينرو پژوهش حاضر سعي دارد تا با رويكردي مروري گامي جهت روشن ترشدن ابعاد اين مفهوم در صنعت ساخت برداشته و با بررسي سير تحول آن به مفهوم پردازي ابعاد آن بپردازد. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه ديجيتالي شدن صنعت ساخت، پتانسيل بالقوه‌اي براي تحول روند سنتي ساخت و روابط بين دست‌اندركاران صنعت ساخت به‌وجود آورده ‌است. تحول ديجيتالي صنعت ساخت بر دو جنبه اصلي تاكيد مي‌كند: ابزار ديجيتالي، كه ساخت ابزار نوين كار است و ديجيتالي‌شدن، كه علاوه بر ابزار، بر زمان، مكان و افراد نيز تمركز مي‌كند. در حال حاضر ديجيتالي شدن اثر قابل توجهي بر روند و سازمان‌ها گذاشته است؛ درنتيجه چالش اصلي صنعت ساخت مربوط به تغييرات سازماني تحول ديجيتالي مي باشد.