تحليل روابط بينامتني عرفاني دستورالجمهور با عوارف‌المعارف براساس نظريه‌ ژرار ژنت

بينامتنيت، توليد متن از طريق تعامل با متون پيشينيان يا معاصر خود است كه مشاركت آن متن‌ها در متن مورد نظر به صورت صريح، غيرصريح و ضمني از متني در متن ديگر صورت مي‌گيرد. ژرار ژنت از برجسته‌ترين محققان عرصه‌ بينامتنيت است كه بخش عمده‌اي از مطالعات خود را روي طبيعتِ گفتمان روايي متمركز مي‌كند. مقاله‌ حاضر با توجه اين ديدگاه او، بينامتنيت در دستور‌الجمهور را مورد بررسي قرار داده و پس از مطالعه‌ مباني نظري با عوارف‌المعارف سهروردي، منطبق نموده است. درواقع عوارف‌المعارف سهروردي را در جايگاه پيش‌متن و دستور‌الجمهور شيخ خرقاني را به عنوان پس‌متن مورد ارزيابي قرار داده و به اين نتيجه مي‌رسد كه شيخ خرقاني از عوارف‌المعارف تاثير گرفته است. همچنين بيشترين بينامتنيت در دستورالجمهور از عوارف‌المعارف، به صورت ضمني (وام‌گيري و الهام‌گونه) بوده و گاهي خرقاني به صورت غيرصريح به عوارف‌المعارف نظر دارد و نيز شيخ خرقاني در فضاي عرفاني فكري مشابهي با سهروردي قرار داشته و اين نزديكي باعث ايجاد اشتراكات و مشابهت‌هاي مفهومي در اثر شده است. نتيجه‌ مطرح شده به روش كتاب‌خانه‌اي و به شيوه‌ تحليلي توصيفي، بينامتنيت موجود در اثر را به اثبات مي‌رساند.