هشت كتاب سهراب سپهري و مثبت انديشي از منظر سليگمن

مثبت انديشي يكي از الگوهاي رفتاري سالم در جامعه است، با توجه به اينكه آينده هر شخصي تا حد بالايي به نگرش او بستگي دارد مثبت انديشيدن مي‌تواند مقدمات موفقيت و كاميابي را براي او فراهم آورد. البته لازم به ذكر است كه تنها مثبت انديشي لازمه كار نيست بلكه به اين معني مي‌باشد كه نگرش مثبت در زندگي مي‌تواند انسان را به سمت كاميابي سوق دهد.مارتين سليگمن كه بنيان گذار روانشناسي مثبت نگر مي باشد، هيجانات مثبت انسان را در سه مسير آينده، گذشته و حال مورد مطالعه قرار مي‌دهد. وقتي انسان عواطف، تجارب و هيجان‌هاي خود در زمان حال را در مقايسه با گذشته و آينده بازبيني مي‌كند، ضمن احساس آرامش، امنيت، لذت و شادكامي در زمان حال، در مقايسه با گذشته بايد احساس رضايت و خشنودي و نسبت به آينده احساس اميد و خوش بيني به او دست بدهد. از سويي ديگر سليگمن براي مثبت انديشي ملاك‌ها و معيارهايي چون: خرد و دانش، كنجكاوي، عشق به يادگيري، قضاوت، روشنفكري، دليري، پشتكار، عشق، مهرباني و سخاوت، عدالت و رهبري و ... را در نظر گرفته است كه در مقاله حاضر سعي شده است به بررسي همه اين فضيلت‌ها و قابليت‌ها به همراه استخراج شواهد از هشت كتاب سهراب سپهري پرداخته شود. بدين ترتيب ابتدا به بيان هيجانات انسان در سه مسير آينده، گذشته و حال و سپس به بيان ملاك و معيارهاي خوش بيني از ديدگاه سليگمن پرداخته شده است و در انتها با تجزيه و تحليل هشت كتاب، آماري مربوط به اين موارد ذكر خواهد شد.