ترجيع‌بندي نويافته از طالب آملي

طالب آملي ازشاعران برجسته و معروف ايران در سدۀ يازدهم هجري است.كلّيّا ت اشعار او يك بار تصحيح و به زيور طبع آراسته شده است. در مقدّمۀ كلّيّات اشعار طالب، از منابع و نسخه‌هايي كه براي تصحيح و تدوين آن استفاده گرديده، نام برده شده است ولي به برخي نسخ اشاره‌اي نشده است. پس از آن بعضي از محقّقان با پژوهش و برّرسي اين موضوع، اثبات نموده‌اندكه اشعار جمع‌آوري شده در كلّيّات طالب با توجه به همه نسخ و منابع موجود نبوده است. نگارندگان اين مقاله هنگام تصحيح و برّرسي اثري به نام «سفينه نظم و نثر» به اشعاري نويافته از طالب آملي دست پيدا كرده‌اند. سفينۀ نظم و نثر به دست نويسندۀ گمنامي نوشته شده است و به شمارۀ 8982 در كتابخانۀ مجلس شوراي اسلامي نگهداري مي‌شود. در اين سفينه اشعار شاعران متعددي جمع‌آوري شده است. اين سفينه از نظر محتوايي به سبب داشتن ابيات نويافته شايستۀ توجه است. در واقع وجود ابيات نويافته از طالب آملي و ديگر شعرا، غناي اين سفينه را تاييد مي‌كند، همچنين ذكر اشعاري كه در منابع ديگر نيامده است، به ارزش اين اثر مي‌افزايد. پژوهش پيش رو، مطالعه‌اي نظري است كه به شيوۀ پژوهش كتابخانه‌اي انجام شده است و نگارندگان در وهلۀ نخست به شخصيّت طالب آملي و در گام دوم به ترجيع‌بندي نويافته از وي پرداخته‌اند. تا از اين طريق جايگاه و مرتبۀ شعري اين شاعر بزرگ شناسانده شود و با ارائۀ 103 بيت تازه‌ياب در قالب يك ترجيع‌بند، كه تا به امروز در ديگر منابع نيامده است، به تكميل ديوان اين شاعر كمك نمايند.