تأثير نوآوري باز بر عملكرد نوآورانه در سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مازندران: نقش ميانجي ساختار دانش

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير نوآوري باز بر عملكرد نوآورانه با نقش ميانجي ساختار دانش بود. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري آن را كليه كاركنان سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مازندران به تعداد 461 نفر تشكيل مي‌داد كه براساس جدول كرجسي و مورگان (1970) تعداد 210 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه استفاده شد. يافته‌ها نشان داد نوآوري باز بر عملكرد نوآورانه با (ضريب تي 2.32-)؛ نوآوري باز بر ساختار دانش با (ضريب تي 8.21)؛ ساختار دانش بر عملكرد نوآورانه با (ضريب تي 7.38) تأثير مثبت و معني‌داري دارد. همچنين نوآوري باز از طريق ساختار دانش، تأثير مثبت و معناداري بر عملكرد نوآورانه دارد. نتايج، حاكي از نوآوري باز بر عملكرد نوآورانه در سازمان صنعت، معدن و تجارت استان مازندران با نقش ميانجي ساختار دانش، تأثير مثبت و معناداري دارد و مدل ارائه شده داراي برازش مناسب مي‌باشد. بنابراين به مديران و مسئولان سازمان صنعت، معدن و تجارت پيشنهاد مي‌شود كه با برنامه‌ريزي‌هاي علمي و منسجم، نسبت به ارتقاي نوآوري؛ از جمله نوآوري باز در سازمان، همت گمارند تا از اين طريق باعث بهبود عملكرد نوآورانه سازمان شوند.