عنوان مقاله :
بررسي ارتباط پلي مورفيسم هاي Ex3 vNTR و rs3758653 در ژن DRD4 با دوز متيل فنيديت در كودكان مبتلا به اختلال نقص توجه و بيش فعالي
پديد آورندگان :
اميري ، شاهرخ دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز تحقيقات روانپزشكي و علوم رفتاري , سرداري ممقاني ، نگار دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز تحقيقات روانپزشكي و علوم رفتاري , فرهنگ ، سارا دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز تحقيقات روانپزشكي و علوم رفتاري , منصوري درخشان ، سيما دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پزشكي - گروه ژنتيك پزشكي تبريز , شكاري خانياني ، محمود دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پزشكي - گروه ژنتيك پزشكي تبريز , مهديزاده فانيد ، ليلا دانشگاه تبريز - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه علوم اعصاب شناختي
كليدواژه :
بيش فعالي , دوز متيل فنيديت , EX3VNTR , DRD4
چكيده فارسي :
زمينه. اختلال نقص توجه و بيش فعالي (ADHD) يكي از شايع ترين اختلالات روانپزشكي با شروع در سن كودكي است كه سردسته علايم آن بيش فعالي، نقص توجه و تكانشگري هستند. هدف اين مطالعه بررسي تغييرات مولكولي ژن DRD4 و ارتباط آن با ADHD با توجه به دوز متيل فنيديت بود. روش كار. جامعه آماري تحقيق شامل تمام افراد 5 تا 18 ساله مبتلا به ADHD شهر تبريز بود كه به درمانگاه روانپزشكي بزرگمهر وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تبريز مراجعه كرده و نيازمند درمان دارويي بودند. شدت علايم با استفاده از مقياس كانرز ارزيابي شد. سپس 4 ميلي ليتر خون از هركدام از افراد گرفته شده و DNA با استفاده از روش Salting out استخراج شد. بعد از انجام PCR محصولات با استفاده از آنزيم هاي محدود كننده اختصاصي به قطعات مورد نظر تقسيم شده و بعد از ژل الكتروفورز در آگاروز 2 درصد، پلي مورفسيم هاي Ex3 VNTR و rs3758653 ژن DRD4 بررسي گرديد. آخرين دوز مصرفي براي رسيدن به پاسخ درماني بر اساس ميلي گرم بر كيلوگرم ثبت شد. سپس وجود رابطه بين دوز داروي مصرف شده براي دستيابي به پاسخ درماني و وجود پلي مورفيسم هاي ذكر شده بررسي شد. يافته ها. بين وجود پاسخ به درمان و نوع پلي مورفيسم رابطه معني دار آماري ديده نشد. بين ميانگين دوز دارو و پلي مورفيسم هاي 3 تكرار و 4 تكرار و 6 تكرار و بيش از 6 تكرار در پلي مورفيسم EX3VNTR در ژن DRD4 رابطه معني دار آماري ديده نشد. بين ميانگين دوز دارو و ژنوتيپ هاي CCو TCو TTدر پلي مورفيسم rs3758653 موجود در ژن DRD4رابطه معني دار آماري ديده نشد. نتيجه گيري. بين وجود پاسخ به درمان و نوع پلي مورفيسم رابطه معني دار آماري ديده نشد. بين ميانگين دوز دارو و پلي مورفيسم هاي 3 تكرار و 4 تكرار و 6 تكرار و بيش از 6 تكرار در پلي مورفيسم EX3VNTR در ژن DRD4 رابطه معني دار آماري ديده نشد. بين ميانگين دوز دارو و ژنوتيپ هاي CCو TCو TTدر پلي مورفيسم rs3758653 موجود در ژن DRD4رابطه معني دار آماري ديده نشد. پيامدهاي عملي. تعيين ميزان كاهش علايم ADHD با مصرف متيل فنيديت و تعيين وجود يا عدم وجود پلي مورفيسم هاي DRD4 و بررسي رابطه بين دوز دارو براي رسيدن به پاسخ به درمان مي تواند موجب جمع آوري شواهد كافي براي تعيين دوز متيل فنديت با توجه به آناليز مولكولي ژن DRD4 در بيماران مبتلا به اختلال نقص توجه و بيش فعالي شود. اين عامل مي تواند باعث كم شدن مراجعه ها به پزشك جهت تنظيم دوز دارو، صرفه جويي در زمان و كاهش تجربه عوارض جانبي آن دارو شود.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز
عنوان نشريه :
مجله پزشكي- دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تبريز