تاثير رهبري تحول گرا بر قضاوت و تصميم گيري در حسابرسي با توجه به نقش ميانجي مديريت دانش حسابرسان

هدف، بررسي تاثير رهبري تحول گرا بر  قضاوت و تصميم گيري در حسابرسي با توجه به نقش ميانجي مديريت دانش حسابرسان مي باشد. اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و بر حسب نحوه گردآوري داده ها از نوع توصيفي–پيمايشي مي باشد. جامعه آماري، حسابداران رسمي و مديران حرفه اي در موسسات حسابرسي عضو جامعه حسابداران رسمي ايران مي باشند. كه تعداد جامعه آماري برابر 1300 نفر مي باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران برابر 297 نفر تعيين شده است. جهت گردآوري داده ها از ابزار پرسشنامه، استفاده شده است. روايي پرسشنامه با استفاده از روايي همگرا و روايي واگرا بررسي و تاييد شد. همچنين پايايي متغيرها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي اندازه گيري شد كه براي تمامي متغيرها بيشتر از  0.7 بوده است. جهت روابط علّي بين متغيرها از روش مدل سازي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار SmartPLS3 استفاده شده است. برخلاف مدل يابي معادلات ساختاري مبتني بر واريانس كه در جهت تبيين، آزمون و تأييد نظريه ها است، روش PLS پيش بيني مدار بوده و به عنوان تبيين نظريه بكار گرفته مي شود. نتايج حاصل از آزمون فرضيات تحقيق حاكي از آنست كه رهبري تحول گرا بر  قضاوت و تصميم گيري در حسابرسي و همچنين بر مديريت دانش حسابرسان تاثير مثبت و معناداري دارد. و مديريت دانش حسابرسان نيز بر قضاوت و تصميم گيري در حسابرسي تاثير مثبت و معناداري دارد و مي توان نتيجه گرفت، مديريت دانش حسابرسان در تاثير رهبري تحول گرا بر  قضاوت و تصميم گيري در حسابرسي نقش ميانجي دارد.