نقش سلامت معنوي و تحريف‌هاي شناختي در پيش‌بيني سازگاري زناشويي و انسجام خانواده

هدف پژوهش حاضر تعيين نقش سلامت معنوي و تحريف‌هاي ‌شناختي در پيش‌بيني سازگاري زناشويي و انسجام خانواده بوده است. روش پژوهش «توصيفي» از نوع «همبستگي» است. جامعه‌ آماري اين پژوهش شامل تمام دانشجويان متأهل دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج در سال ‌تحصيلي 1398-1399 بود كه تعداد 120 تن به روش «نمونه‌گيري در دسترس» به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه «ارزيابي ‌انطباق‌پذيري» و «همبستگي ‌خانوادگي»، مقياس «سازگاري زن و شوهر» اسپنير، مقياس «سلامت معنوي» و مقياس «تحريف‌هاي شناختي بين‌فردي» استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‏ها با آزمون ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه با بهره‌گيري از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 22) صورت گرفت. يافته‌ها نشان مي دهد بين سلامت معنوي و تحريف‌هاي شناختي (و همه مؤلفه‌هاي آنها) با سازگاري زناشويي و انسجام خانواده ـ به ترتيب ـ رابطه مثبت معنادار و منفي معناداري وجود دارد (p 0/01‌). همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد به ترتيب 55.2 درصد و 41.3 درصد از سازگاري زناشويي از طريق سلامت معنوي و تحريف‌هاي شناختي (و مؤلفه‌هاي آنها) و 56.1 درصد و 40.5 درصد از انسجام خانواده از طريق سلامت معنوي و تحريف‌هاي شناختي (و مؤلفه‌هاي آنها) تبيين مي‌شود (p 0/01‌). با توجه به اين نتايج مي‌توان بيان نمود كه متغيرهاي «سلامت معنوي» و «تحريف‌هاي شناختي» توانايي پيش‌بيني سازگاري زناشويي و انسجام خانواده را دارند و نيازمند برنامه‌هايي براي بهبود اين متغيرها هستند.