جايگاه خواجه احمد يسّوي در تصوف و عرفان اسلامي

The position of Khwaja Ahmad Yessavi in Sufism and Islamic mysticism

آسياي مركزي يكي از خواستگاه‌هاي اصلي تعليمات تصوّف و عرفان اسلامي مي‌باشد. اين منطقه از قرن دوم هجري تا قرن هشتم هجري تعاليم و طريقت هايي را از قبيل «حكيميه» منسوب به حكيم الترمذي، «كبرويه» منسوب به شيخ نجم الدين كبرا، «خواجگان» منسوب به خواجه عبدالخالق غجدواني، «يسّويه» منسوب به خواجه احمد يسّوي و «نقشبنديه» منسوب به خواجه بها الدين نقشبنديه را در دامن خود پرورده و بدين وسيله در رشد و گسترش انديشه‌ي‌ اسلامي در شرق اسلام سهم بسزايي داشته است. خواجه احمد يسَوي يكي از چهره‌هاي برجسته‌ي تصوف و عرفان در تاريخ تعليمات عرفاني آسياي مركزي به شمار مي‌آيد. وي در نزد ارباب معرفت، از جايگاه ويژه‌اي برخوردار مي‌باشد. خواجه احمد طريقت و يا مكتب خاصي را با نام «يسويه» بنا نهاد و اين مكتب بعدها در تمام منطقه‌ي آسياي مركزي مورد استقبال قرار گرفت و از تُركستان به سراسر ماوراءالنهر، از درياي آق ايدل تا تُركستان شرقي و خراسان و ايران و قفقاز حتي تا به روم گسترش پيدا كرد.

Central Asia is one of the main centers of Sufism and Islamic mysticism. From the second century of Hijri to the eighth century of Hijri, teachings and tariqats such as "Hakimiya" attributed to Hakim al-Tirmidhi, "Kabaruyeh" attributed to Sheikh Najmuddin Kabra, "Khwajg@n" attributed to Khwaja Abdul Khaliq Ghajdwani, "Yessowiyya" attributed to Khwaja Ahmad Yasavi and "Naqshbandiyya" attributed to Khwaja Bahauddin nurtured Naqshbandiyya in his bosom and thereby contributed greatly to the growth and expansion of Islamic thought in the East of Islam. Khwaja Ahmad Yesavi is considered one of the prominent figures of Sufism and mysticism in the history of mystical teachings of Central Asia. He has a special position in the eyes of the lord of knowledge. Khwaja Ahmad founded a special school called "Yesuyeh" and this school was later welcomed in the entire region of Central Asia, from Turkestan to Trans-Nahr, from the Aq Idel Sea to Eastern Turkestan, Khorasan, Iran, and the Caucasus even to It spread to Rome.