تجزيه و تحليل ريسك حريق در يك خوابگاه دانشجويي با استفاده از شاخص ريسك حريق براي ساختمان هاي آپارتماني چند طبقه در سال 1400: يك مطالعه موردي

مقدمه: با توجه به اهميت ايمني حريق در خوابگاه‌هاي دانشجويي به‌عنوان يكي از مراكز تجمع و انجام مطالعات محدود در اين خصوص، اين مطالعه با استفاده از شاخص ريسك حريق براي ساختمان هاي آپارتماني چند طبقه  (FRIM-MAB) به‌صورت كمّي به تحليل و رتبه‌بندي ريسك حريق پرداخت. روش كار: اين مطالعه توصيفي تحليلي در 17 بخش از يك خوابگاه دانشجويي دانشگاه علوم پزشكي قزوين در سال 1400 انجام شد. در اين مطالعه از روش شاخص سازي ريسك حريق موسوم به  Fire Risk Index Method for Multistorey Apartment Buildings (FRIM-MAB)  نسخه 2.1 استفاده شد. در اين روش، ۱۷ پارامتر و زيرپارامترهاي مؤثر در ريسك حريق، تعيين و وزن دهي شده است كه بر اساس آن خوابگاه مورد نظر نيز بررسي و درجه وزني هر پارامتر محاسبه و در نهايت شاخص ريسك حريق هر واحد كه عددي بين 1 تا 5 بود بدست آمد.   يافته ها: ميانگين شاخص ريسك حريق ساختمان خوابگاه در زمان مطالعه 2.37 بود. همه ي 17 بخش موجود در خوابگاه داراي شاخص ريسك كمتر از 3 بودند. در اين ميان رختشويخانه كمترين (1.69) و سايت كامپيوتر بيشترين (2.7) شاخص ريسك را بدست آوردند. نتايج نشان داد موثرترين پارامترهاي مسبب ريسك حريق به ترتيب مربوط به «حجم فضاي دروني/ تقسيم بندي ساختمان» (12 مورد فراواني)، «پوشش داخلي ساختمان» (4 مورد فراواني) و «راه هاي فرار» (يك مورد فراواني) مي باشند. سهم مشاركت اين سه پارامتر در ايجاد شاخص ريسك پرخطرترين بخشهاي خوابگاه بيش از 42 درصد بود. نتيجه گيري: استفاده از روش FRIM-MAB به‌عنوان يك روش كمّي و شاخص‌سازي ريسك حريق براي ساختمان خوابگاه‌هاي دانشجويي مناسب است و ضمن ارزيابي و تحليل ريسك حريق، ابزار سريع، كم هزينه و قدرتمندي براي غربالگري و رتبه‌بندي ساختمان‌ها مي باشد. پوشش داخلي ساختمان، تقسيم بندي فضاي دروني و راههاي فرار موثرترين پارامترهاي شناخته شده در ريسك حريق خوابگاه موردمطالعه بودند.