ارزيابي بار ذهني كار و شكست‌هاي شناختي پرستاران در دوره زماني شيوع كوويد-19 و ارتباط آن با بروز رفتارهاي ناايمن در بيمارستان‌هاي دولتي استان گيلان در سال‌هاي 99- 1398

مقدمه: پرستاران تحت تأثير عوامل تنش‌زا و فشار كاري بالا مي باشند كه موجب افزايش خطاهاي پرستاري مي‌گردد. از عوامل تأثيرگذار بر رفتار و عملكرد پرستاران در محيط كار، بار ذهني كار و شكست‌هاي شناختي مي‌باشد. اين تحقيق به بررسي بار ذهني كار و شكست‌هاي شناختي در دو گروه پرستاران با و بدون رفتارهاي ناايمن در دوره زماني شيوع كوويد-19 پرداخته است. روش كار: اين مطالعه مورد - شاهدي روي 312 نفر از پرستاران در دوره سخت شيوع ويروس كوويد-19 در سطح بيمارستان‌هاي دولتي استان گيلان انجام شد. روش نمونه‌گيري در گروه پرستاران با رفتارهاي ناايمن (104 نفر) و در گروه پرستاران بدون رفتار ناايمن (208 نفر) به روش تمام شماري بود. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه‌اي سه‌بخشي شامل بخش اول اطلاعات دموگرافيك، بخش دوم پرسشنامه تخصصي و استانداردشده بار ذهني كار (NASA – TLX) و بخش سوم پرسشنامه شكست‌هاي شناختي شغلي بوده و بروز نيدل استيك به‌عنوان پيامد رفتار ناايمن و يك معيار به‌منظور تحليل عملكرد ايمني پرستاران استفاده شد.   يافته ها: بار ذهني كار در اين تحقيق 18.26±63.963 و نمره كل شكست‌هاي شناختي برابر با 13.9±59.1 به دست آمد. در دو گروه پرستاران با و بدون رفتارهاي ناايمن از لحاظ آماري اختلاف معني‌داري وجود نداشت (0.05 P)؛ اما نمره كل بار ذهني كار با همه حيطه‌ها و نمره كل شكست‌هاي شناختي در گروه پرستاران با و بدون رفتارهاي ناايمن همبستگي معني‌داري داشته است (p=0.001, r=0.225). نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه، بار ذهني كار درك شده در شغل پرستاري بالا مي‌باشد. با وجود همبستگي مستقيم بين بار ذهني كار و شكست‌هاي شناختي مي‌توان بيان كرد كه اين دو مؤلفه از طريق ابعادشان داراي تعاملي دوطرفه هستند. لذا اين شغل نيازمند اتخاذ راهكارهاي مهندسي و مديريتي مطلوب جهت كاهش بار كاري مي‌باشد.