بررسي تأثير وظيفه ي باربرداري تكراري بر خستگي عضلات تنه و كينماتيك ستون مهره‌اي و بار در دست

مقدمه: با توجه به شيوع بالاي كمردرد در وظايف حمل دستي بار و ارتباط شناخته‌شده ي آن با بارهاي ستون مهره‌اي و همچنين ناديده گرفتن اثر خستگي عضلاني و مكانيسم‌هاي انطباقي بدن براي سازگار شدن با خستگي، مطالعه ي حاضر با هدف بررسي اثر وظيفه ي باربرداري تكراري بر سطح خستگي عضلات تنه و كينماتيك ستون مهره‌اي و بار در دست انجام شده است. روش كار: از 18 آزمودني مرد، خواسته شد تا يك جعبه را در وضعيت متقارن با فركانس 10 بار در دقيقه تا زمان رسيدن به حداكثر خستگي از زمين بلند كرده و بر روي سطحي در ارتفاع كمر قرار دهند. اطلاعات حركتي و ثبت هم‌زمان سطح فعاليت عضلات، به ترتيب با استفاده از سيستم آناليز حركت اپتيكال و دستگاه الكترومايوگرافي انجام شد. شاخص‌هاي ميانگين زاويه و سرعت زاويه‌اي، به‌عنوان متغيرهاي كينماتيكي تنه و شاخص‌هاي ميانگين جابه‌جايي عمودي، سرعت جابه‌جايي عمودي و فاصله ي افقي بار تا مهره ي L5/S1، به‌عنوان متغيرهاي كينماتيكي بار مورد استفاده قرار گرفت. جهت كمي‌سازي خستگي عضلات، از شاخص فركانس ميانه استفاده شد. با توجه به متفاوت بودن تعداد سيكل‌هاي باربرداري آزمودني‌ها، تعداد كل سيكل‌هاي هر فرد به 5 بلوك مساوي تقسيم و آناليزها به تفكيك هر بلوك انجام شد.   يافته ها: اثر معني‌دار زمان بر زاويه ي تنه (0/004=p) و جابه‌جايي عمودي بار (0/001 p) را نشان مي دهد. آناليزها، مؤيد اثر معني‌دار زمان بر شاخص فركانس ميانه ي عضلات اركتور اسپايني راست (0/016=p) و چپ (0/014=p)، مولتي فيدوس راست (0/021=p) و چپ (0/001 p)، لاتيسيموس درسي راست (0/001=p) و ركتوس 1ابدومينوس چپ (0/039=p) است نتيجه گيري: به‌طور كلي، يافته‌ها مؤيد تغيير در پارامترهاي كينماتيكي همراه با كاهش محتواي فركانسي سيگنال‌هاي الكترومايوگرافي، به‌عنوان شاخص‌هاي سيستم اعصاب مركزي در كنترل رفتار باربرداري، تحت شرايط ديناميك تكراري است. درك دقيق انطباقات سيستم اعصاب مركزي، مي‌تواند در مداخلاتي همچون طراحي ايستگاه كاري، طراحي اگزواسكلتون و يا آموزش كارگران جهت مديريت اختلالات اسكلتي عضلاني، كاربرد داشته باشد.