ارزيابي قابليت اطمينان ايستگاه تقليل فشار گاز دروازه ي شهري با شبيه‌سازي مونت كارلو

مقدمه: قابليت اطمينان، همواره در طول طراحي و برنامه‌ريزي سيستم‌ها از اهميت زيادي برخوردار است؛ به‌طوري كه ارتقاي قابليت اطمينان، يكي از راه‌هاي دستيابي به سيستم ايمن است. روش‌هاي شبيه‌سازي، به‌طور گسترده در ارزيابي قابليت اطمينان سيستم‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرد؛ لذا هدف از اين مطالعه، ارزيابي قابليت اطمينان ايستگاه تقليل فشار گاز دروازه ي شهري با شبيه‌سازي مونت كارلو است. روش كار: اين مطالعه ي توصيفي-تحليلي، در يكي از ايستگاه‌هاي تقليل فشار دروازه ي شهري استان خراسان شمالي در سال ۱۴۰۰ انجام گرفت. در ابتدا، فرايند ايستگاه به‌طور دقيق بررسي و دياگرام بلوكي آن ترسيم گرديد و در ادامه، داده‌هاي زمان شكست تجهيزات ايستگاه طي ۱۱ سال جمع‌آوري و زمان بين شكست زيرسيستم‌ها محاسبه شد. سپس تابع توزيع احتمال شكست زيرسيستم‌ها توسط نرم‌افزار Easy Fit و بر اساس آزمون كلموگروف-اسميرنوف تعيين گرديد. همچنين قابليت اطمينان زيرسيستم‌ها، با روش شبيه‌سازي مونت كارلو تخمين زده شد و درنهايت، با توجه به ساختار سري-موازي بودن ايستگاه، قابليت اطمينان ايستگاه محاسبه گرديد.   يافته ها: بر اساس نتايج، تابع توزيع چگالي احتمال شكست زيرسيستم‌هاي ايستگاه، بر اساس توابع گاما و نرمال است. ميزان قابليت اطمينان بخش‌هاي فيلتراسيون، گرم‌كن، تقليل فشار و بوداركننده، به ترتيب برابر ۰.۹۷، ۰.۹۸۷، ۰.۹۸ و ۰.۹۹۲، نرخ شكست آن‌ها به ترتيب ۰.۰۰۰۰۰۳۴۷۷، ۰.۰۰۰۰۰۱۴۹۳۷، ۰.۰۰۰۰۰۲۳۰۶۲ و ۰.۰۰۰۰۰۰۹۱۶۹ شكست در ساعت و ميزان قابليت اطمينان ايستگاه برابر ۰.۹۳ محاسبه گرديد. نتيجه گيري: با مدل‌سازي داده‌ها و شبيه‌سازي مونت كارلو، به ترتيب تابع توزيع احتمال شكست و ارزيابي قابليت اطمينان زيرسيستم‌ها تعيين شد. بخش فيلتراسيون و تقليل فشار، داراي بيشترين نرخ شكست بوده و به يك برنامه ي مناسب تعمير و نگهداري نياز است.