تحليل ريسك حريق با استفاده از روش FSES در يكي از بيمارستانهاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي قزوين

مقدمه: بروز حريق در بيمارستان‌ها و مراكز درماني به دليل ناتواني در حركت اكثر بيماران، وجود تجهيزات گران‌قيمت در بيمارستان و نقش مهم بيمارستان در خدمت‌رساني به مردم، مي‌تواند منجر به ايجاد حوادث ناگوار و غيرقابل‌تحمل گردد. نداشتن و يا ضعف در مديريت ريسك حريق مي‌تواند برشدت رخداد حادثه بيفزايد. اين مطالعه، به‌منظور ارزيابي سطح ايمني حريق و ارائه‌ي راهكارهاي كنترلي مناسب در يك مركز آموزشي بهداشتي درماني واقع در شهر قزوين انجام شد. روش كار: اين مطالعه، با استفاده از جديدترين ويرايش استاندارد NFPA۱۰۱A، ارزيابي ريسك حريق در هفت بخش از يك بيمارستان آموزشي در شهر قزوين در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ انجام شد. در اين مطالعه، محاسبه‌ي ضريب ريسك سكونت براي ساكنان هر ناحيه، بررسي پارامترهاي ايمني حريق و تعيين ضريب ريسك آن‌ها، محاسبه‌ي امتياز كسب‌شده‌ي ناحيه‌ي تحت ارزيابي، تعيين حداقل امتياز مورد نياز در حيطه‌هاي مختلف ايمني حريق و تعيين سطح ريسك حريق انجام گرديد.   يافته ها: در ميان بخش‌هاي آي‌سي‌يو ۱ و ۲، سي‌سي‌يو ۱ و ۲، انبار مركزي، انبار داروخانه و تأسيسات بيمارستان كه براي ارزيابي ريسك حريق انتخاب شدند، كل ساختمان‌هاي آي‌سي‌يو ۱ و ۲، با نمره ي ايمني كلي حريق ۲۱/۱ بهترين وضعيت و ساختمان تأسيسات با نمره ي ايمني كلي حريق ۱۴/۵-، بدترين وضعيت را داشتند. نتيجه گيري: تأسيسات بيمارستان، پرريسك‌ترين بخش مورد مطالعه از ديدگاه حريق شناسايي شد. قرارگيري تجهيزات پرخطر در كنار يكديگر و نبود برنامه ي مدون مديريت ايمني، از عوامل مؤثر در كسب نتايج اين مطالعه بود. اهميت تدوين يك برنامه  در پاسخ به شرايط اضطراري به‌منظور پيشگيري و اطفاي حريق در اين ساختمان، ضرورت دارد.