مطالعه تجربي توزيع تنش هاي پسماند به روش نانو ايندنتيشن در فرايندهاي ايجاد سوراخ‌

در اين پژوهش، تغييرات توزيع تنش‌هاي پسماند در سه فرايند ايجاد سوراخ شامل؛ سوراخ‌كاري معمولي، چندمرحله‌اي و فرزكاري مارپيچ مورد مطالعه قرار گرفت. تنش‌هاي پسماند توسط روش نانوايندنتيشن براي ۱۲ نمونه سوراخ‌كاري شده از جنس فولاد ۴۳۴۰AISI  و با سختي ۴۵ راكول‌سي اندازه‌گيري شدند. نتايج حاكي از ايجاد بيشترين تنش پسماند فشاري نزديك به سطح، در فرايند سوراخ‌كاري چندمرحله‌اي (تا 373/5 مگاپاسكال) بود. همچنين در فرايند سوراخ‌كاري معمولي، به‌واسطه تغيير فاز سطحي، اثر كار پلاستيك از بين رفته و تنش‌هاي پسماند كششي تا بيشينه مقدار 114/7 مگاپاسكال اندازه‌گيري شد. از سوي ديگر، كاهش سرعت برشي و افزايش نرخ پيشروي موجب افزايش تنش‌هاي فشاري سطحي گرديد. استثنا اين روند، تشكيل لايه سفيد در فرايند سوراخ‌كاري معمولي بود. مقايسه تنش‌هاي اندازه‌گيري شده روي نمونه‌ مبنا نيز، بيانگر اختلافي در حدود 28/6% ميان دو روش XRD و نانوايندنتيشن بود كه تكرارپذيري مناسب اندازه‌گيري توسط روش نانوايندنتيشن را نشان مي‌دهد.