طراحي شبكه در اتحاد استراتژيك تحت عدم قطعيت با رويكرد موازنه بين ريسك و عملكرد شبكه

هدف: هدف اين مطالعه، ارائه يك مدل رياضي جديد، براي طراحي شبكه تأمين تحت اتحاد استراتژيك و در نظر‌گيري مفاهيم مرتبط با اتحاد استراتژيك و همكاري بين اعضاي زنجيره تأمين است. مدل پيشنهادي اين پژوهش، نخستين مدل براي طراحي شبكه روبه‌جلو و عقب و تحت شرايط عدم قطعيت است. روش: روش پژوهش، از نوع بنيادي و كاربردي است. در اين پژوهش با استفاده از روش‌هاي بهينه‌سازي استوار تلاش شده است كه يك مدل رياضي كارا براي مقابله با عدم قطعيت ارائه شود. با توجه به پيچيدگي محاسباتي مدل رياضي پيشنهادي، روش تجزيه بندرز استفاده شده و با به‌كارگيري سازوكار‌هاي شتاب‌دهي به روش بندرز، راه‌حلي كارا براي حل مدل رياضي ارائه شده است. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان‌دهنده كارايي اتحاد استراتژيك و همكاري در كاهش هزينه‌هاي شبكه توليد و توزيع كالاهاست. همچنين، كمّي‌سازي مفاهيم مرتبط با اتحاد استراتژيك در زنجيره تأمين و كارايي مدل پيشنهادي براي ايجاد فضاي تصميم‌گيري با توجه به برقراري رابطه تعادل بين ريسك و مزاياي اتحاد استراتژيك، از يافته‌هاي ديگر اين پژوهش بوده است. نتيجه‌گيري: نتايج استفاده از داده‌هاي يك زنجيره تأمين آهن و فولاد، نشان‌دهنده كارايي مدل رياضي براي ايجاد فضاي تصميم‌گيري مديران و تصميم‌گيران حوزه زنجيره تأمين آهن و فولاد است و همچنين نشان مي‌دهد كه روش ارائه‌شده، براي حل اين مسئله عملكرد مناسبي دارد.