تعيين اولويت‌هاي رقابتي ايران مبتني بر شاخص رقابت‌پذيري جهاني

افزايش رقابت‌پذيري ملي به‌عنوان يكي از اهداف سند چشم‌انداز بيست ساله مورد توجه بسياري از سياست‌گذاران و مسئولين بوده است. لذا هدف اين پژوهش ارائه چارچوبي جهت تعيين اولويت‌هاي رقابتي كشور جمهوري اسلامي ايران و تعيين كشورهاي محك با استفاده از شاخص رقابت‌پذيري جهاني است. از اين ميان شاخص رقابت‌پذيري جهاني(GCI) كه امكان شناسايي نقاط قوت و ضعف رشد اقتصادي، توسعه و رقابت‌پذيري را براي كشورها فراهم مي‌آورد. اگرچه در اين شاخص به هر يك از زير شاخص‌ها با توجه به مراحل توسعه، وزن متفاوتي اختصاص داده‌شده، اما وزن‌هاي ثابتي براي ستون‌هاي هر دسته در نظر گرفته ‌شده است. حال آنكه تأثير هر يك از ستون‌ها در ميزان رقابت‌پذيري كشورها متفاوت است. از طرف ديگر، به دليل  تفاوت در سياست‌ها و اولويت‌هاي رقابتي كشورها، نياز است تا كشورهايي كه از نظر محيط رقابتي به يكديگر شبيه هستند، با يكديگر مقايسه شوند. از اين‌رو در اين پژوهش به‌منظور تعيين ميزان تأثيرگذاري هر يك از ستون‌ها در رقابت‌پذيري، ابتدا كشورها را با استفاده از روش خوشه‌بندي فازي C ميانگين خوشه‌بندي مي‌كنيم. سپس با استفاده از روش وزن‌دهي CCSD وزن هر يك از ستون‌ها را در هر خوشه تعيين مي‌كنيم. وزن به‌دست‌آمده در واقع بيانگر اولويت‌هاي لازم براي اصلاحات سياسي براي هر كشور در هر خوشه است. در ادامه به‌منظور رتبه‌بندي كشورهاي هر خوشه، از روش آراس استفاده مي‌كنيم. بر اساس نتايج به‌دست ‌آمده ستون‌هاي رقابتي بازار نيروي كار، ثبات اقتصاد كلان و زيرساخت به‌عنوان اولويت‌هاي اول كشور شناسايي شدند. همچنين كشورهاي لاتويا تايلند و قبرس كشورهاي برتر در خوشه ايران بوده‌اند كه مي‌توانند به‌عنوان كشور محك مورد استفاده قرار گيرند.