اثر رشد سبز بر آلودگي محيط‌‌زيست در ايران با تاكيد بر انرژي هسته‌اي (2020-2000)

در طول چند دهه گذشته، ترغيب برنامه هاي توسعه اقتصادي ايران يك سري عوارض جانبي مانند كاهش منابع ، خالي شدن ذخاير اقتصادي و به دنبال آن تخريب هاي  محيط زيست را به همراه داشته است فرايندي كه توسعه پايدار اقتصادي و اجتماعي  را به يك چالش بزرگ تبديل كرده است. از اين رو هدف پژوهش حاضر بررسي اثر رشد سبز بر آلودگي محيط زيست در ايران با تاكيد بر انرژي هسته اي طي دوره زماني 2020-2000 مي باشد. تاكيد بر انرژي هسته اي با اين پيش فرض مي باشد كه انرژي هسته اي ، بهره وري انرژي را در فرايند توليد افزايش خواهد داد و نه تنها از هرز روي منابع جلو گيري مي شود بلكه تا حد زيادي از آسيب هاي زيست محيطي  خواهد كاست. مطابق با يافته هاي تخمين مدل خودرگرسيوني با وقفه هاي توزيعي افزايش انرژي هسته اي باعث كاهش آلودگي محيط زيست مي شود، كه نشان مي دهد افزايش مصرف انرژي هسته اي در اقتصاد ايران به بهبود كيفيت محيط زيست خواهد انجاميد. از آنجا كه مطابق نتايج جمعيت باعث تحريك انتشار كربن مي شود. لازم است برنامه ريزان و سياست گذاران سرمايه انساني و آموزش جمعيت به استفاده بهينه از انرژي در راستاي حفاظت از محيط زيست را مورد توجه قرار دهند.