مطالعه تطبيقي الگوي حكمراني صوت‌وتصوير فراگير در روسيه، تركيه و كره جنوبي

هدف: هم‏گرايي فناوري، اكوسيستم صوت‌وتصوير فراگير را تغيير داده است. اكنون، شاهد عرصه متفاوتي از صوت‌وتصوير فراگير متشكل از دولت‌ها و بخش خصوصيِ داخلي و بين‌المللي هستيم؛ از اين رو  به چارچوبي مختص حكمراني صوت‌وتصوير فراگير در ادبيات نياز داريم تا از طريق آن، بتوانيم الگوي صوت‌وتصوير فراگيري را براي كشورمان طراحي كنيم. توجه به حكمراني كشورهاي متفاوت در اين عرصه و تجربه آن‌ها، به طراحي الگوي مناسب براي كشورمان كمك مي‏كند. روش: اين پژوهش با مطالعات تطبيقي انجام شده است. جمع‌آوري داده به‌صورت اسنادي بوده است كه بر اساس يكي از چارچوب‌هاي حكمراني رسانه، الگوي حكمراني صوت‌وتصوير فراگير، در سه كشور از سه منطقه متفاوت، يعني روسيه در اوراسيا، تركيه از خاورميانه و كره جنوبي از شرق آسيا بررسي شده است. يافته‌ها: بررسي‌هاي انجام‌شده نشان مي‌دهد كه هر سه كشور الگوي حكمراني رسانه هم‏گرا را پذيرفته‌اند و در صوت‌وتصوير فراگير، بيشتر به حكمراني از بالا به پايين گرايش دارند و رسانه‌ها در محدوده توقعات دولت و بازار رفتار مي‌كنند. نتيجه‌گيري: مطالعه تطبيقي نشان داد كه در تفاوت بين حكمراني رسانه و حكمراني صوت‌وتصوير فراگير، پيشنهاد مي‏شود كه در چارچوب حكمراني صوت‌وتصوير فراگير نظام تنظيمگري متمركز، حكمراني در سطح منطقه‌اي در نظر گرفته شود. همچنين بازار، كاربران و نظام اجتماعي فرهنگي، به ذي‏نفعان چارچوب حكمراني اضافه شود. با توجه به تجربه ساير كشورها، هم‏گرايي در تنظيمگري براي ايران مفيد است و همچنين بايد در تنظيمگري، به‌سمت مشاركت و خودتنظيمي حركت كرد.