سامانه ارزيابي كازبي ، رويكردي تكنيكي در ارزش‌گذاري پايداري زيست محيطي ساختمان‌هاي سبز در ژاپن

پس از دوران انقلاب صنعتي و پيدايش عصر مدرن و بروز مخاطرات زيست محيطي فراوان ناشي از اين دوران، تحولات فكري ، بشر را به تعامل بيشتر با طبيعت و  محيط زيست سوق داد. پيدايش رويكردهاي اكوتك، پايدار و سبز در نتيجه اين تغييرات پديدار شد و در برقراري ارتباط بيشتر محيط مصنوع و محيط طبيعي با يكديگر، سعي نمود. در اين ميان حوزه معماري و ساختمان با توجه به گستردگي و ميزان تاثير بر محيط زيست از اهميت به سزايي برخوردار است. در اين راستا و در حوزه معماري تلاش هاي زيادي در كشورهاي مختلف جهان نظير آمريكا، انگلستان و غيره رخ داد و براي كنترل هرچه بهتر بر روند ساخت و ساز، سامانه هاي ارزيابي پايدار طراحي و به كار گرفته شد. در كشور ژاپن نيز سامانه كازبي براي اين منظور طراحي شده است. اين مقاله در تلاش است تا با رويكردي توصيفي– تحليلي با تاكيد بر مطالعات كتابخانه اي به بررسي ويژگي هاي ساختاري سامانه كازبي به عنوان يكي از پيشروترين سامانه هاي ارزيابي ساختمان هاي پايدار بپردازد. سامانه ارزيابي كازبي به صورت تكنيكال و با محاسباتي دقيق به ارزيابي زيست محيطي ساختمان و تاثيرات آن بر محيط پيرامونش مي پردازد. در حاليكه به وجه اجتماعي و اقتصادي توسعه پايدار توجه كمتري كرده است.