تأثير اپيدمي كوويد- 19 بر وضعيت باروري در ايران

بيماري همه‌گير كوويد-19 نه تنها زندگي فردي، بلكه ساختارهاي اقتصادي - اجتماعي، فرهنگي و روندهاي جمعيت‌شناختي را تحت تأثير قرار داده است. هدف از اين مقاله بررسي تأثير ويروس كرونا بر وضعيت باروري در ايران مي‌باشد. روش مطالعه تحليل داده‌هاي ثانويه است و از داده‌هاي ثبتي سازمان ثبت احوال و مركز آمار ايران استفاده شده است. مقايسه تعداد مواليد ثبت‌شده طي پنج سال اخير نشان داد كه تعداد مواليد در دو سال اخير كاهش چشمگيري داشته است؛ البته در 6 ماه نخست سال 1399 فرزنداني متولد شدند كه قبل از شيوع كرونا شكل گرفته‌اند و تنها متولدين پنج ماه آخر سال 1399 بعد از شيوع كرونا و آشكارشدن آن در كشور شكل گرفته‌اند. به‌هر‌حال شمار مواليد شش ماهه دوم سال 1399 و مواليد شش ماهه اول سال 1400 نشان دهنده تداوم روندهاي كاهشي باروري است. در شش ماهه دوم سال 1400 افزايش اندكي در تعداد مواليد رخ داده كه ممكن است ناشي از افزايش تعداد ازدواج در دو سال اخير باشد. شاخص ميزان باروري كل به تفكيك استان در سال‌هاي 1398 و 1399 نيز حاكي از اين است كه روند كاهشي باروري در همه استان‌ها به استثناء استان سيستان و بلوچستان، ادامه يافته است. استان سيستان‌و‌بلوچستان در موج چهارم يعني در خرداد سال 1400 عمدتاً درگير كوويد- 19 شد، لذا ممكن است اثر كوويد-19 بر باروري اين استان در سال آتي نمايان شود. اتخاذ سياست‌هاي حمايتي مالي از زوجين جواني كه قصد باروري دارند و همچنين ارائه خدمات مراقبت از بارداري و اطلاع‌‌رساني در مورد آن‌ها به منظور كاهش نگراني‌هاي افراد از عدم دسترسي به مراكز بهداشتي و بيمارستاني مناسب در دوران اپيدمي كرونا، مي‌تواند از اثرات كاهشي كرونا بر تصميمات باروري بكاهد.