تبيين‌كننده‌‌‌هاي فرزندآوري ايده‌آل‌‌‌ زنان همسردار: واگرايي يا هم‌گرايي؟

باروري ايده‌‌‌آل، تعداد فرزند دلخواهي است كه يك زن در طول دوران بارداري خود مي‌‌‌خواهد به آن تعداد فرزند برسد. معمولاً اين فرزندآوري ايده‌‌‌آل تحت تأثير برخي از موانع و موقعيت‌‌‌هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي است. هدف مقاله اين است تا تعداد فرزند ايده‌‌‌آل زنان همسردار را در ارتباط با برخي متغيرهاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي آنان قرار دهد تا از اين طريق بتوان به واگرايي يا هم‌گرايي رفتار باروري زنان رسيد. در پيمايش اين تحقيق، 760 نفر از زنان همسردار 18 الي 50 ساله ساكن در نقاط شهري و روستايي شهرستان اهر به روش نمونه گيري خوشه‌‌‌اي چند مرحله‌‌‌اي انتخاب شدند. يافته‌‌‌ها نشان داد، به‌‌‌طور متوسط هريك از زنان مورد بررسي 2.3 فرزند را به‌‌‌عنوان فرزند دلخواه خود عنوان داشتند كه باتوجه به انحراف استاندارد به دست آمده (0.75= S)، دو فرزندي الگوي غالب باروري ايده‌‌‌آل زنان مورد بررسي است. از مجموع متغيرهاي مورد بررسي، تنها دو متغير محل سكونت و سطح تحصيلات پدر اثر معناداري بر باروري ايده‌‌‌آل دارند و مجموع متغيرهاي مستقل تنها پنج درصد واريانس باروري ايده‌‌‌آل را تبيين كرده‌‌‌اند. در جامعه مورد مطالعه، نگرش زنان به رفتار باروري تقريباًً يكسان بوده و زنان با ويژگي‌‌‌هاي اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي متفاوت، رفتار باروري مشابهي را از خود بروز داده و در اين زمينه به يك هم‌گرايي رسيده‌‌‌اند.