كليدواژه :
سلفيگري ايراني , شيعيان اماميه , خرافات , امامت
چكيده فارسي :
بعد از مطرح‌شدن بحث اصلاحگري در دين، يك دسته از جريان‌هايي كه در جهان اسلام شكل گرفت، جريان سلفيگري بود. در ايران نيز برخي از نويسندگان و متفكران شيعه، تحت تأثير سلفيان قرار گرفتند و با انعكاس اعتقاداتي مشابه باورهاي سلفيگري، رفته رفته شاگردان و طرفداراني پيدا كردند و جريان سلفيگري شيعه را در ايران شكل دادند. به غير از تأثير از سلفيان، عوامل ديگري نيز در شكلگيري اين جريان در ايران نقش داشت؛ از جمله ضعف و انحطاط مسلمانان و پيشرفت غرب در علوم مادي و همكاري حاكمان وقت و عوامل غربي با آنان. يكي از ويژگيهاي مهم اين جريان، تقابل اعتقادي آنان با شيعيان امامي است. آنان در ابتدا تنها شعار بازگشت به قرآن و صدر اسلام و لزوم وحدت را كه منطبق با اعتقادات شيعيان امامي نيز بود، سر دادند؛ اما پس از مدتي، تفكرات ضد شيعي خود را بروز دادند و شروع به انكار عقائد شيعيان اماميه و خرافه ناميدن آنها كردند؛ نظير آنچه در امامت، عصمت و علم ائمه (ع)، شفاعت، زيارت قبور و رجعت مي‌گويند. از ديد آنان، اين اعتقادات برخاسته از احاديث نادرست و مكر و نيرنگ علما و روحانيت شيعه است. مقالة حاضر به بررسي چگونگي شكل گيري اين جريان و تقابلات اعتقادي آنان در برابر اعتقادات شيعة اماميه پرداخته است.
چكيده لاتين :
When the question of reform in religion came into play, some currents of thought aimed at reforming religious affairs. One of these currents that took place in the Muslim world was the Salafist movement. In Iran, some influenced by Salafists emerged who had similar beliefs. Other factors contributed to the formation of this trend in Iran, including the weakness and decline of Muslims and the progress of the West in the material sciences and the cooperation of the rulers of the time and Western factors with them. Proponents of this movement initially chanted only the slogan of returning to the Qur'an and the beginning of Islam, but after a while, some Muslim beliefs, especially Shiites, saw differences between Muslims and the spread of superstitions, and they began to deny them. Like what they say in Imamate, infallibility, and science of the Imams, intercession, Visiting graves, and pilgrimage. Other important beliefs of the group include calling for unity and fighting against the clergy and the abandonment of many traditions. The present article investigates this process including its formation, beliefs, and introducing some of their personalities (Khorghani, Sanglji, Borghi, Ghalamdaran, and Tabataba'i).
