تفكر آيه‌اي در آيينه‌ي آيات الهي

فاقد عنوان لاتين

حيات‌ انساني بر بنياد تفكر استوار است. تفكر ديني هويت آيه‌اي دارد و تفكر آيه‌اي بازتابنده باطن پديده‌ها است، ذهن آدمي امور شناخته شده را آيه قرار مي‌دهد تا به ماوراء آن‌ها نفوذ نمايد. در تفكر آيه‌اي، هر پديده‌اي كه ظرفيت آيت بودن براي خداوند را داشته باشد، از شايستگي براي موضوع تفكر برخوردار است. پيوند معرفتي انسان با خداوند را مي‌توان در چارچوب تفكر در كلام و خلقت الهي نظام سازي نمود. در حوزه خلقت، انسان و طبيعت، دو محور مهم براي تفكر محسوب مي‌شوند. در عالَم انساني، محورهاي اساسي تفكر عبارتند از انسان، جامعه و تاريخ. با دقت در موضوعات مورد تأكيد قرآن كريم، به‌خوبي دانسته مي‌شود كه مجموعه آن‌ها به‌مثابه يك سيستم عمل نموده، نگرش‌ها و گرايش‌هاي انساني را معطوف به شناخت و تقرب به خداوند مي‌نمايند. نكته جالب اين‌كه؛ در هر محوري، منطق متناسب با همان محور، طراحي گرديده و مؤلفه‌هاي تفكر به گونه‌اي با هم مرتبط مي‌باشند كه محصول آن لزوماً آباداني حيات دنيوي و اخروي آدمي مي‌باشد و همين امر، تفكر ديني را ممتاز و از ديگر نظام‌هاي فكري متمايز مي‌سازد.

فاقد چكيده لاتين