بررسي زمينه‌هاي معرفتي پذيرش ادعاي مدعيان دروغين مهدويت در ايران معاصر

بررسي‌جريان‌هاي انحرافي مهدويت از جمله پرسمان‌هاي انديشه‌خيز در عرصۀ مطالعاتي مهدويت است. با وجود رويكرد فراگير به مسئلۀ انحرافات مهدويت كاوش‌ها پيرامون زمينه‌هاي‌گرايش به اين جريانات اندك است. بررسي‌هاي اين مقاله مقدمه‌اي است براي پاسخ به اين پرسش كه زمينه‌هاي معرفتي پذيرش ادعاي مدعيان دروغين مهدويت در ايران معاصر چيست؟ شناخت اين زمينه‌ها و تلاش براي رفع خلأهاي موجود بسترساز از جمله ضرورت‌هاي پرداختن به اين مقوله ‌است. همچنين مي‌توان از پيامدهاي منفي‌ بي‌شماراعتقادي مانند فرقه‌گرايي، هدردادن ظرفيت‌هاي جامعۀ شيعي و تخريب انديشۀ نجات‌گرايانۀ مهدويت جلوگيري نمود. نوشتار پيش رو با روش توصيفي و تحليلي با استنادبه منابع مكتوب منتشر شده و غيرمكتوب نظير فايل‌هاي صوتي، تصويري و پرونده‌هاي قضايي در صدد بازنمود زمينه‌هاي معرفتي است. نتايج حاصل از تحليل و تركيب داده‌ها نشان مي‌دهد «استناد به منابع ضعيف»، «سطحي‌نگري»، «اخباري‌گري افراطي»، «تطبيق‌گرايي» و «خرافه‌گرايي» در ايجاد بسترهاي جذب به مدعيان تأثيرگذار است.